ಜಪಾನಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನೃತ್ಯ
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/69/Kusakabe_Kimbei_-_378_Dancing.jpg/220px-Kusakabe_Kimbei_-_378_Dancing.jpg)
ಜಪಾನಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನೃತ್ಯ ದಲ್ಲಿ ಹಲವು ಪುರಾತನ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳಿವೆ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಜಪಾನೀ ನೃತ್ಯದ ಕೆಲವು ಹಳೆಯ ರೂಪಗಳು ಕಾಗುರಾ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಮೂಲಕ ಪ್ರಸಾರವಾಗಿರಬಹುದು, ಅಥವಾ ಅಕ್ಕಿ ನೆಡುವಂತಹ ಆಹಾರ ಉತ್ಪಾದನಾ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಜಾನಪದ ನೃತ್ಯಗಳು (ಡೆಂಗಾಕು) ಮತ್ತು ಮಳೆ ನೃತ್ಯಗಳು, ಮೀನುಗಾರಿಕೆಯ ಮೀನುಗಾರಿಕೆಯ ನೃತ್ಯಗಳಿವೆ.[೧] ಈ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ -ಓಡೋರಿ,-ಅಸೋಬಿ ಮತ್ತು-ಮೈ ಎಂದು ಉಪಶೀರ್ಷಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಒಂದು ಪ್ರದೇಶ ಅಥವಾ ಹಳ್ಳಿಗೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿರಬಹುದು.
ಮಾಯ್ ಮತ್ತು ಓಡೋರಿ ಜಪಾನಿನ ನೃತ್ಯಗಳ ಎರಡು ಪ್ರಮುಖ ಗುಂಪುಗಳಾಗಿವೆ, ಮತ್ತು ಬಾಯೊ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನೃತ್ಯಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪದವಾಗಿ ರೂಪಿಸಲಾಯಿತು, ಮೈ (ಇದನ್ನು ಬು ಮತ್ತು ಓಡೋರಿ ಎಂದೂ ಉಚ್ಚರಿಸಬಹುದು) (ಇದನ್ನು ಯೋ ಎಂದೂ ಉಚ್ಚರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ).[೨]
ಮಾಯ್ ಎಂಬ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರದಲ್ಲಿ ವೃತ್ತಾಕಾರದಲ್ಲಿ ತಿರುಗುವ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಿರುತ್ತವೆ. ನೋಹ್ ಎಂಬ ರಂಗಭೂಮಿಯ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಸ್ವರೂಪದ್ದು [೨] . ಮಾಯ್ ಪ್ರಕಾರದ ಮತ್ತೊಂದು ನೃತ್ಯವೆಂದರೆ ಕ್ಯೋಟೋ ಶೈಲಿ. ಹದಿನೇಳನೇ ಶತಮಾನದ ಟೋಕೋಗಾವ(Tokugawa) ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾದ ಈ ನೃತ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಗಿನ ರಾಜರ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿದ್ದ ನೃತ್ಯದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಲಾಗಿದೆ.
[ಸಾಕ್ಷ್ಯಾಧಾರ ಬೇಕಾಗಿದೆ] . ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿ ಬೇಕಾಗುವಂತಹ , ತಿರುಗುವಂತಹ ನೃತ್ಯಗಲಾದ ಕಬುಕಿ(kabuki) ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರ ಇದಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದು.[೨]
ವರ್ಗೀಕರಣ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಜಪಾನಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನೃತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ವಿಧಗಳಿವೆ. ಅತ್ಯಂತ ಮೂಲಭೂತ ವರ್ಗೀಕರಣವು ಮೈ ಮತ್ತು ಓಡೋರಿ ಎಂಬ ಎರಡು ರೂಪಗಳಾಗಿದ್ದು, ಇವುಗಳನ್ನು ನೋಹ್ ಮೈ ಅಥವಾ ಜಿಂಟಾ ಮೈಗಳಂತಹ ಪ್ರಕಾರಗಳಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಬಹುದು. ಜಿಂಟಾ ಮೈ ಶೈಲಿಯು ಕ್ಯೋಟೋ ಮತ್ತು ಒಸಾಕಾ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮೂಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಮೈ ಶೈಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಶೈಲಿ. ದೇಹವನ್ನು ಕೆಳಗೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಸುತ್ತುವ ಚಲನೆಗಳಿಂದ ನಿರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಓಡೋರಿ ಶೈಲಿಯು ವಾರ್ಷಿಕ ಬಾನ್ ಉತ್ಸವದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾದ ಜಾನಪದ ನೃತ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕಬುಕಿ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದ ನೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಓಡೋರಿ ಶೈಲಿಯು ದೊಡ್ಡ ಚಲನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬೇಡುತ್ತವೆ .[೩]
ಇಂದಿನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳು ಮೀಜಿ ಪುನಃಸ್ಥಾಪನೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜಪಾನ್ಗೆ ಪರಿಚಯಿಸಲಾದ ಬ್ಯಾಲೆ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿವೆ. ಸಾಗಿ ಮ್ಯೂಸಿಯಂನಲ್ಲಿರುವ ('ದಿ ಹೆರಾನ್ ಮೇಡನ್') ನರ್ತಕನ ಪಾತ್ರವು ಹೆರಾನ್ನ ಆತ್ಮವಾಗಿದೆ. ಇದರ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ನೃತ್ಯದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವು ಸುಂದರವಾದ ಬಲವಾದ ಭಂಗಿಯನ್ನು ತಾಳುತ್ತದೆ . ಆದಾಗ್ಯೂ, ಈ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅಂತ್ಯವನ್ನು ನಂತರದ ಆವೃತ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಬದಲಾಯಿಸಲಾಯಿತು (ಇದು ಅನ್ನಾ ಪಾವ್ಲೋವಾ ಅವರ ದಿ ಡೈಯಿಂಗ್ ಸ್ವಾನ್ ನ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಎರವಲು ಪಡೆದಿದೆ). ಆದ್ದರಿಂದ ಆತ್ಮವು ಕ್ರಮೇಣ ನಿರ್ಜೀವವಾಯಿತು, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ನೆಲಕ್ಕೆ ಕುಸಿಯುತ್ತದೆ .[೪]
ಕಬುಕಿ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/ce/Renjishi_by_Heisei_Nakamura-za_during_the_APEC_Summit_week.jpg/220px-Renjishi_by_Heisei_Nakamura-za_during_the_APEC_Summit_week.jpg)
ಕಬುಕಿ (சுக்கி) ಜಪಾನಿನ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನೃತ್ಯ-ನಾಟಕ. ಕಬುಕಿ ರಂಗಭೂಮಿಯು ಅದರ ನಾಟಕದ ಶೈಲಿಯ ವಿನ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ಅದರ ಕೆಲವು ಕಲಾವಿದರು ಧರಿಸುವ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ಅಲಂಕರಣಕ್ಕೆ ಹೆಸರುವಾಸಿಯಾಗಿದೆ.
ಈ ಹೆಸರಿನ ಕಾಂಜೀ ಅಕ್ಷರಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಎಡದಿಂದ ಬಲಕ್ಕೆ ಪಾತ್ರಗಳು ಮತ್ತು 'ಹಾಡುವುದು' (ನೃತ್ಯ) (ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ಕೌಶಲ್ಯ) ಎಂಬ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತದೆ . ಆದ್ದರಿಂದ ಕಬುಕಿಯನ್ನು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ 'ಹಾಡುಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ನೃತ್ಯ ಕಲೆ' ಎಂದು ಅನುವಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಇವು ನಿಜವಾದ ವ್ಯುತ್ಪತ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸದ ಈಟ್ಜಿ ಅಕ್ಷರಗಳಾಗಿವೆ. 'ಕೌಶಲ್ಯ' ದ ಕಾಂಜಿಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಬುಕಿ ರಂಗಭೂಮಿಯಲ್ಲಿನ ಕಲಾವಿದನನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಕಬುಕಿ ಎಂಬ ಪದವು 'ಒಲವು ತೋರಿಸುವುದು' ಅಥವಾ 'ಸಾಮಾನ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೊರಗಿರುವುದು' ಎಂಬ ಅರ್ಥವನ್ನು ನೀಡುವ ಕಬುಕು ಎಂಬ ಕ್ರಿಯಾಪದದಿಂದ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ನಂಬಲಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಕಬುಕಿಯನ್ನು 'ಅವಂತ್-ಗಾರ್ಡ್' ಅಥವಾ 'ವಿಲಕ್ಷಣ' ರಂಗಭೂಮಿ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಬಹುದು. ಕಬುಕಿಮೊನೊ (ಗೀತೆ) ಎಂಬ ಪದವು ಮೂಲತಃ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಧರಿಸಿದ್ದ ಮತ್ತು ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ದುಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವರನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ.
1603ರಲ್ಲಿ ಇಜುಮೋ ತೈಶಾ ದೇವಾಲಯದ ಹಿರಿಯನಾದ ಇಜುಮೋ ನೊ ಒಕುನಿ, ಕ್ಯೋಟೋದ ಒಣ ನದಿಯ ತಳಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಶೈಲಿಯ ನೃತ್ಯ ನಾಟಕವನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗ ಅವರನ್ನು "ವಿಚಿತ್ರ" ಅಥವಾ "ಅಸಾಮಾನ್ಯ" (ಕಬುಕಿ) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು. ಈ ಹೊಸ ರೀತಿಯ ನೃತ್ಯ ನಾಟಕವು ಮಹಿಳೆಯರು ಮಾತ್ರ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ ಜಾನಪದ-ನೃತ್ಯಗಳಾದ ಫ್ಯೂರ್ಯು-ಒ ಓಡೋರಿ ಮತ್ತು ನೆಂಬು ಓಡೋರಿ [೫] ಇಂದ ವ್ಯುತ್ಪನ್ನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಡೊದ ನೋಂದಾಯಿತ ಕೆಂಪು-ಬೆಳಕಿನ ಜಿಲ್ಲೆಯಾದ ಯೋಶಿವಾರಾದಲ್ಲಿ ಕಬುಕಿ ಮನರಂಜನೆಯ ಸಾಮಾನ್ಯ ರೂಪವಾಯಿತು. ಜೆನ್ರೋಕು ಯುಗದಲ್ಲಿ ಕಬುಕಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿತು. ಈ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಕಬುಕಿ ನಾಟಕದ ರಚನೆಯನ್ನು ಔಪಚಾರಿಕಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು. ಹಾಗೆಯೇ ಶೈಲಿಯ ಅನೇಕ ಅಂಶಗಳೂ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದವು . ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಪಾತ್ರಗಳ ಪ್ರಕಾರಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲಾಯಿತು, ಹಾಗೆಯೇ ಅನೇಕ ಜನಪ್ರಿಯ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ರಚಿಸಲಾಯಿತು
ನೋ ಮೈ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bf/%E6%98%A5%E6%97%A5%E7%A5%9E%E7%A4%BE%E3%83%BC%E7%AF%A0%E5%B1%B1%E3%83%BC%E7%BF%81%E5%A5%89%E7%B4%8DP1011774.jpg/220px-%E6%98%A5%E6%97%A5%E7%A5%9E%E7%A4%BE%E3%83%BC%E7%AF%A0%E5%B1%B1%E3%83%BC%E7%BF%81%E5%A5%89%E7%B4%8DP1011774.jpg)
ನೋಹ್ ಮಾಯಿಯ ಮೂಲವನ್ನು ಹದಿನಾಲ್ಕನೇ ಶತಮಾನದಷ್ಟು ಹಿಂದೆಯೇ ಗುರುತಿಸಬಹುದು [೬][೭]. ನೋಹ್ ಮೈ ಎಂಬುದು ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ಮಾಡುವ ನೃತ್ಯವಾಗಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಕೊಳಲುಗಳು ಮತ್ತು ತ್ಸುಜುಮಿ [೮] ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವ ಸಣ್ಣ ಕೈ ಡ್ರಮ್ಗಳಿಂದ ತಯಾರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ವಿವಿಧ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗೀತಗಾರರು ಗಾಯನ ಮತ್ತು ತಾಳವಾದ್ಯ ಸಂಗೀತಕ್ಕೆ ನೃತ್ಯ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ-ಈ ಹಂತಗಳನ್ನು ಕುಸೆ ಅಥವಾ ಕಿರಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ನೋಹ್ ಮೈ ನೃತ್ಯಗಳನ್ನು ಹಲವಾರು ರೂಪಗಳ ಮೂಲಕ ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ರೂಪಗಳು ಸುಂದರವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ದೇಹದ ಚಲನೆಗಳ ಮಾದರಿಗಳಾಗಿವೆ.
ಹಲವಾರು ರೀತಿಯ ನೋಹ್ ಮೈ ನೃತ್ಯಗಳಿವೆ[೯]. ನಿಧಾನವಾಗೂ ಇಲ್ಲದ ವೇಗವಾಗೂ ಇಲ್ಲದ ಒಂದು ಪ್ರಕಾರವನ್ನು ಚು ನೋ ಮೈ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಹಿಳಾ ನರ್ತಕಿಯೊಬ್ಬಳು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುತ್ತಾಳೆ. ನಿಧಾನಗತಿಯ ನೃತ್ಯವೆಂದರೆ ಜೋ ನೋ ಮೈ. ಇದನ್ನು ಮಹಿಳೆಯರು ಸಹ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಉದಾತ್ತ ಮಹಿಳೆ, ಆತ್ಮ ಅಥವಾ ದೇವತೆಯಂತೆ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಓಟೊಕೊ ಮೈ ಎಂಬುದು ಪುರುಷರ ನೃತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಒಟೋಕೊ ಮಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಕಲಾವಿದನು ಮುಖವಾಡವನ್ನು ಧರಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಪಾತ್ರವನ್ನು ವೀರೋಚಿತ ಎಂದು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮತ್ತೊಂದು ಪುರುಷ ನೃತ್ಯವೆಂದರೆ ಕಾಮಿ ಮೈ. ಅಲ್ಲಿ ನರ್ತಕನು ತಾನು ದೇವತೆಯಂತೆ ವರ್ತಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದು ಅತ್ಯಂತ ವೇಗದ ನೃತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಇದರ ಸ್ತ್ರೀ ಆವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಕಾಗುರಾ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದನ್ನು ವಿವಿಧ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಬಹುದು. ಗಕು ಎಂಬುದು ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ನುಡಿಸಲಾಗುವ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಅನುಕರಿಸುವ ನೃತ್ಯವಾಗಿದ್ದು, ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನೋಹ್ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ಪಾತ್ರವು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇವು ನೋಹ್ ಮೈ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಆರು ವಿಧಗಳಾಗಿವೆ.
ನಿಹಾನ್ ಬುಯೋ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/48/Japan-Kyoto-Geisha.jpg/220px-Japan-Kyoto-Geisha.jpg)
ನಿಹಾನ್ ಬೂ ಇತರ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ನೃತ್ಯಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ[೧೦]. ಇದು ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಮನರಂಜನೆಗಾಗಿ ಪ್ರದೇಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ . ನಿಹಾನ್ ಬೂ ಎಂಬುದು ನಾಲ್ಕು ಶತಮಾನಗಳವರೆಗೆ ಸುಧಾರಣೆಗೊಂಡ ಒಂದು ಸಂಸ್ಕರಿಸಿದ ನೃತ್ಯವಾಗಿದೆ.[೧೦]
ಜಾನಪದ ನೃತ್ಯಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a4/Suzume_Odori.jpg/220px-Suzume_Odori.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0f/Culture_Day_Parade_%28Nagoya%2C_Japan%29.jpg/220px-Culture_Day_Parade_%28Nagoya%2C_Japan%29.jpg)
Bon odori
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಜಿಯುಟಾ ಮಾಯಿ
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಜಿಯುಟಾ ಮೈ (ಅಥವಾ ಕಮಿಗಾಟಾ ಮೈ) ಎಂಬುದು ಒಸಾಕಾ ಮತ್ತು ಕ್ಯೋಟೊದಲ್ಲಿನ ಒಂದು ಸಂಸ್ಕರಿಸಿದ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರವಾಗಿದೆ. ನೃತ್ಯ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಚಲನೆಗಳು, ಪ್ಯಾಂಟೊಮೈಮ್ ಮತ್ತು ವೃತ್ತಾಕಾರದ ಚಲನೆಗಳಂತಹ ಮೈ ಶೈಲಿಯ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಅಂಶಗಳು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತವೆ. ಈ ರೀತಿಯ ನೃತ್ಯ ಮಹಿಳೆಯರು ಮಾತ್ರ ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.[೪]
ಉಲ್ಲೇಖಗಳು
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]- ↑ Frederic, Louis (6 May 2005). Japan Encyclopedia (new ed.). Harvard University Press. p. 147. ISBN 978-0674017535.
- ↑ ೨.೦ ೨.೧ ೨.೨ Oshima, Mark (29 June 2009). Sandra Buckley (ed.). The Encyclopedia of Contemporary Japanese Culture. Routledge. p. 75. ISBN 978-0415481526.
- ↑ Buckley, Sandra (2002). Encyclopedia of Contemporary Japanese Culture. Routledge.
- ↑ ೪.೦ ೪.೧ Buckley, Sandra (2002). Encyclopedia of Contemporary Japanese Culture. Routledge.Buckley, Sandra (2002). Encyclopedia of Contemporary Japanese Culture. Routledge.
- ↑ Frederic, Louis (6 May 2005). Japan Encyclopedia (new ed.). Harvard University Press. pp. 441–442. ISBN 978-0674017535.
- ↑ Introducing the world of Noh : Noh Dance. The-noh.com. Retrieved on 2012-03-13.
- ↑ Noh Dancing. Don Herbison-Evans (2009-05-07). archived at the Wayback Machine, 2009-07-02.
- ↑ Malm, William P. (1959). Japanese Music and Musical Instruments. Tuttle. p. 113.
- ↑ "the-noh.com : Introducing the world of Noh : Noh Dance". www.the-noh.com (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved 2020-03-31.
- ↑ ೧೦.೦ ೧೦.೧ The Japanese Classical Dance Association Inc.|What is nihon buyo?. Nihonbuyou.or.jp. Retrieved on 2012-03-13. Archived July 7, 2006, ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ.