ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಹೋಗು

ಬೆಟ್ಟಿ ಫ್ರೀಡನ್

ವಿಕಿಪೀಡಿಯದಿಂದ, ಇದು ಮುಕ್ತ ಹಾಗೂ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಶ್ವಕೋಶ
ಬೆಟ್ಟಿ ಫ್ರೀಡನ್
1960 ರಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟಿ ಫ್ರೀಡನ್

ಬೆಟ್ಟಿ ಫ್ರೀಡನ್ (ಫೆಬ್ರವರಿ 4,1921-ಫೆಬ್ರವರಿ 4,2006) ಅಮೆರಿಕಾದ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಬರಹಗಾರ್ತಿ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕರ್ತೆ. ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ನ ಮಹಿಳಾ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದ ಅವರ 1963 ರ ಪುಸ್ತಕ ದಿ ಫೆಮಿನೈನ್ ಮಿಸ್ಟಿಕ್ 20 ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕನ್ ಸ್ತ್ರೀವಾದದ ಎರಡನೇ ಅಲೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ ಕೀರ್ತಿಗೆ ಪಾತ್ರವಾಗಿದೆ. 1966ರಲ್ಲಿ, ಫ್ರೀಡನ್ ಅವರು ನ್ಯಾಷನಲ್ ಆರ್ಗನೈಸೇಶನ್ ಫಾರ್ ವುಮೆನ್ (NOW) ನ ಸಹ-ಸಂಸ್ಥಾಪಕರಾದರು ಮತ್ತು ಮೊದಲ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು, ಇದು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು "ಈಗ ಪುರುಷರೊಂದಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಸಮಾನ ಪಾಲುದಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ" ಅಮೆರಿಕನ್ ಸಮಾಜದ ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಗೆ ತರುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು.

ಆರಂಭಿಕ ಜೀವನ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಫ್ರೀಡನ್ ರವರ ಮೂಲ ಹೆಸರು 'ಬೆಟ್ಟೀ ನವೋಮಿ ಗೋಲ್ಡ್ಸ್ಟೀನ್'.[][][] ಫೆಬ್ರವರಿ 4,1921 ರಂದು ಇಲಿನಾಯ್ಸ್ನ ಪಿಯೋರಿಯಾದಲ್ಲಿ,[] ಹ್ಯಾರಿ ಮತ್ತು ಮಿರಿಯಮ್ (ಹಾರ್ವಿಟ್ಜ್) ಗೋಲ್ಡ್ಸ್ಟೀನ್ ಇವರ ತಂದೆ ತಾಯಿ. ಮತ್ತು ಇವರು ಜಾತ್ಯತೀತ[] ರಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಹಂಗೇರಿಯಿಂದ ಬಂದ ಯಹೂದಿ ಕುಟುಂಬದವರು.[][] ಫ್ರೀಡನ್ 1938ರಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಸ್ಮಿತ್ ಕಾಲೇಜ್ಗೆ ಸೇರಿದರು. ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಶೈಕ್ಷಣಿಕ ಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿವೇತನ ಪ್ರಶಸ್ತಿಯನ್ನು ಗೆದ್ದರು. ತನ್ನ ಎರಡನೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ, ಅವರು ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಕ್ಯಾಂಪಸ್ ಪ್ರಕಟಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದರು. 1941 ರಲ್ಲಿ, ಅವರು SCAN (ಸ್ಮಿತ್ ಕಾಲೇಜ್ ಅಸೋಸಿಯೇಟೆಡ್ ನ್ಯೂಸ್) ನ ಪ್ರಧಾನ ಸಂಪಾದಕರಾದರು. ಆಕೆಯ ನಾಯಕತ್ವದಲ್ಲಿ ಸಂಪಾದಕೀಯಗಳು ಹೆಚ್ಚು ರಾಜಕೀಯವಾದವು, ಬಲವಾದ ಯುದ್ಧ ವಿರೋಧಿ ನಿಲುವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡವು ಮತ್ತು ಸಾಂದರ್ಭಿಕವಾಗಿ ವಿವಾದವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿದವು. ಅವರು 1942 ರಲ್ಲಿ "ಸುಮ್ಮಾ ಕಮ್ ಲಾಡ್" ಮತ್ತು ಫಿ ಬೀಟಾ ಕಪ್ಪಾದಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಪಡೆದರು. ಆಕೆ ಸ್ಮಿತ್ ನಲ್ಲಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಚಾಪಿನ್ ಹೌಸ್ ನಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.[]

1943 ರಲ್ಲಿ ಅವರು ಎರಿಕ್ ಎರಿಕ್ಸನ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಫೆಲೋಶಿಪ್ನಲ್ಲಿ ಬರ್ಕ್ಲಿಯ ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಳೆದರು.ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಸಕ್ರಿಯರಾದರು, ಮಾರ್ಕ್ಸ್ವಾದಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು (ಅವರ ಅನೇಕ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಎಫ್ಬಿಐ ತನಿಖೆ ಮಾಡಿತು).[]

ಬರವಣಿಗೆ ವೃತ್ತಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಲಿನ್ ಗಿಲ್ಬರ್ಟ್, 1981 ರಿಂದ ಬೆಟ್ಟಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಛಾಯಾಚಿತ್ರ
1987 ರಲ್ಲಿ ಫ್ರೀಡನ್

1963 ರ ಮೊದಲು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬರ್ಕ್ಲಿಯನ್ನು ತೊರೆದ ನಂತರ, ಬೆಟ್ಟಿ ಎಡಪಂಥೀಯ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಮಿಕ ಒಕ್ಕೂಟದ ಪ್ರಕಟಣೆಗಳಿಗೆ ಪತ್ರಕರ್ತರಾದರು. 1943 ಮತ್ತು 1946 ರ ನಡುವೆ ಅವರು ಫೆಡರೇಟೆಡ್ ಪ್ರೆಸ್ಗಾಗಿ ಬರೆದರು ಮತ್ತು 1946 ಮತ್ತು 1952 ರ ನಡುವೆ ಅವರು ಯುನೈಟೆಡ್ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕಲ್ ವರ್ಕರ್ಸ್ ಯುಇ ನ್ಯೂಸ್ಗಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರು. ಹೌಸ್ ಅನ್-ಅಮೇರಿಕನ್ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಸಮಿತಿಗೆ ವರದಿ ಮಾಡುವುದು ಅವರ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿತ್ತು.[]

ಮದುವೆಯಾಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಫ್ರೀಡನ್ ತನ್ನ ಎರಡನೇ ಮಗುವಿಗೆ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿದ್ದ ಕಾರಣ 1952 ರಲ್ಲಿ ಯೂನಿಯನ್ ಪತ್ರಿಕೆ ಯುಇ ನ್ಯೂಸ್ನಿಂದ ವಜಾಗೊಂಡರು.[೧೦] ಯುಇ ನ್ಯೂಸ್ನಿಂದ ಹೊರಬಂದ ನಂತರ ಅವರು ಕಾಸ್ಮೋಪಾಲಿಟನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ವಿವಿಧ ನಿಯತಕಾಲಿಕೆಗಳಿಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಬರಹಗಾರರಾದರು[]

ದಿ ಫೆಮಿನೈನ್ ಮಿಸ್ಟಿಕ್

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

1957 ರಲ್ಲಿ ತನ್ನ 15 ನೇ ಕಾಲೇಜು ಪುನರ್ಮಿಲನಕ್ಕಾಗಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಕಾಲೇಜು ಪದವೀಧರರ ಸಮೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿದರು, ಅವರ ಶಿಕ್ಷಣ, ನಂತರದ ಅನುಭವಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಪ್ರಸ್ತುತ ಜೀವನದ ತೃಪ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರು. ಅವರು "ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ಸಮಸ್ಯೆ" ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಬಗ್ಗೆ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವವರು ಒಬ್ಬರೇ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಕೃತಜ್ಞರಾಗಿರುವ ಅನೇಕ ಗೃಹಿಣಿಯರಿಂದ ಭಾವೋದ್ರಿಕ್ತ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು.[೧೧]

ನಂತರ ಫ್ರೀಡನ್ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು "ದಿ ಫೆಮಿನೈನ್ ಮಿಸ್ಟಿಕ್" ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿ ಮರುರೂಪಿಸಲು ಮತ್ತು ವಿಸ್ತರಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. 1963ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಇದು, ಕೈಗಾರಿಕಾ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿದ ಪೂರ್ಣಕಾಲಿಕ ಗೃಹಿಣಿಯ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿದೆ.[೧೧] ತನ್ನ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ, ಫ್ರೀಡನ್ ತನ್ನ 19ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮದುವೆಯಾಗಲು ಮತ್ತು ನಾಲ್ಕು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಕಾಲೇಜಿನಿಂದ ಹೊರಬಂದ ಖಿನ್ನತೆಗೆ ಒಳಗಾದ ಉಪನಗರದ ಗೃಹಿಣಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾನೆ.[೧೨]

ಇತರೆ ಕೃತಿಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
External video
Booknotes interview with Friedan on The Fountain of Age, November 28, 1993, C-SPAN[೧೩]

ಫ್ರೀಡನ್ ಆರು ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದರು. ಅವರ ಇತರ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ದಿ ಸೆಕೆಂಡ್ ಸ್ಟೇಜ್, ಇಟ್ ಚೇಂಜ್ಡ್ ಮೈ ಲೈಫ್ಃ ರೈಟಿಂಗ್ಸ್ ಆನ್ ದಿ ವುಮೆನ್ಸ್ ಮೂವ್ಮೆಂಟ್, ಬಿಯಾಂಡ್ ಜೆಂಡರ್ ಮತ್ತು ದಿ ಫೌಂಟೇನ್ ಆಫ್ ಏಜ್ ಸೇರಿವೆ. ಅವರ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ, ಲೈಫ್ ಸೋ ಫಾರ್, 2000 ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಯಿತು.

ಅವರು ನಿಯತಕಾಲಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಿಗೂ ಬರೆದರುಃ

  • ಮೆಕ್ಕಾಲ್ಸ್ ನಿಯತಕಾಲಿಕೆಯಲ್ಲಿನ ಅಂಕಣಗಳು, 1971-1974[೧೪]
  • ದಿ ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಟೈಮ್ಸ್ ನಿಯತಕಾಲಿಕೆ, ನ್ಯೂಸ್ಡೇ, ಹಾರ್ಪರ್ಸ್, ಸ್ಯಾಟರ್ಡೇ ರಿವ್ಯೂ, ಮ್ಯಾಡೆಮೊಯ್ಸೆಲ್ಲೆ, ಲೇಡೀಸ್ ಹೋಮ್ ಜರ್ನಲ್, ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ಸರ್ಕಲ್, ಟಿವಿ ಗೈಡ್ ಮತ್ತು ಟ್ರೂಗಾಗಿ ಬರಹಗಳು.[೧೫]

ಮಹಿಳಾ ಚಳವಳಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲತೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಮಹಿಳೆಯರಿಗಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಸ್ಥೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಬಿಲ್ಲಿಂಗ್ಟನ್, ಫ್ರೀಡಾನ್, ಐರೆಟನ್ ಮತ್ತು ರಾವಲ್ಟ್[೧೬]

1966ರಲ್ಲಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಮಹಿಳಾ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಘಟನೆಯ ಸಹ-ಸಂಸ್ಥಾಪಕರಾದರು ಮತ್ತು ಅದರ ಮೊದಲ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದರು.[೧೬] 1964 ರ ನಾಗರಿಕ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಾಯಿದೆಯ ಶೀರ್ಷಿಕೆ VII ಅನ್ನು ಜಾರಿಗೆ ತರಲು ಸಮಾನ ಉದ್ಯೋಗ ಅವಕಾಶ ಆಯೋಗದ ವೈಫಲ್ಯದಿಂದ ಫ್ರೀಡನ್ ಸೇರಿದಂತೆ NOW ನ ಕೆಲವು ಸಂಸ್ಥಾಪಕರು ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಪಡೆದರು; ಮಹಿಳೆಯರ ಸ್ಥಾನಮಾನದ ರಾಜ್ಯ ಆಯೋಗಗಳ ಮೂರನೇ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ EEOC ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಲೈಂಗಿಕ ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು ತನ್ನ ಕಾನೂನು ಆದೇಶವನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಿದ ನಿರ್ಣಯವನ್ನು ನೀಡುವುದನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಲಾಯಿತು.[೧೭][೧೮] ಹೀಗೆ ಅವರು ಹೊಸ ಸಂಸ್ಥೆಯನ್ನು ರಚಿಸಲು ಫ್ರೀಡನ್ನ ಹೋಟೆಲ್ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಜೊತೆ ಸೇರಿದರು..[೧೮] ಕಾಗದದ ಕರವಸ್ತ್ರದ ಮೇಲೆ ಫ್ರೀಡನ್ ""NOW"" ಎಂಬ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ರೂಪವನ್ನು ಬರೆದರು. .[೧೮] ನಂತರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 1966ರ ಈಗ ಸಂಘಟನಾ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ಈಗ ಸಂಸ್ಥಾಪಕರಾದರು.[೧೯] ಫ್ರೀಡನ್, ಪೌಲಿ ಮುರ್ರೆ ಜೊತೆಗೆ, NOW ನ ಉದ್ದೇಶದ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು ಬರೆದರು; ಮೂಲವನ್ನು ಫ್ರೀಡನ್ ಕರವಸ್ತ್ರದ ಮೇಲೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.[೨೦] ಫೆಬ್ರವರಿ 1969 ರಲ್ಲಿ, ಫ್ರೀಡಾನ್ ಮತ್ತು NOW ನ ಇತರ ಸದಸ್ಯರು ಇದನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಲು ಕುಳಿತು ನಡೆಸಿದರು; ಕೆಲವು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ಲಿಂಗ ನಿರ್ಬಂಧವನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಯಿತು.[೨೧][೨೨][೨೩]

ಗುಂಪಿನ ಆಫ್ರಿಕನ್ ಅಮೇರಿಕನ್ ಸದಸ್ಯರ ವಾದಗಳೊಂದಿಗೆ, ಬಡತನ ರೇಖೆಗಿಂತ ಕೆಳಗಿರುವ ಅಪಾರ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪುರುಷ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀ ಆಫ್ರಿಕನ್ ಅಮೆರಿಕನ್ನರಿಗೆ ಮಧ್ಯಮ ಮತ್ತು ಮೇಲ್ವರ್ಗದ ಮಹಿಳೆಯರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಉದ್ಯೋಗಾವಕಾಶಗಳು ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ಈಗ ಅನೇಕ ನಾಯಕರು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು.[೨೪] ರಿಡನ್ 1969ರಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಸ್ಥಾನದಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿದರು.[೨೫]

1973 ರಲ್ಲಿ, ಫ್ರೀಡಾನ್ ಮೊದಲ ಮಹಿಳಾ ಬ್ಯಾಂಕ್ (ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು.[೨೬]

ಸಮಾನತೆಗಾಗಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಮುಷ್ಕರ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

1970 ರಲ್ಲಿ, ಫ್ರೀಡನ್ ಕಾರಣವನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿದರು, ಅಧ್ಯಕ್ಷ ರಿಚರ್ಡ್ ಎಮ್. ನಿಕ್ಸನ್ ಅವರ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ನಾಮನಿರ್ದೇಶಿತ ಜಿ. ಹ್ಯಾರೊಲ್ಡ್ ಕಾರ್ಸ್ವೆಲ್ ಅವರ U.S. ಸೆನೆಟ್ನ ನಿರಾಕರಣೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದರು, ಅವರು 1964 ರ ನಾಗರಿಕ ಹಕ್ಕುಗಳ ಕಾಯಿದೆಯನ್ನು (ಇತರ ವಿಷಯಗಳ ನಡುವೆ) ಪುರುಷರೊಂದಿಗೆ ಮಹಿಳಾ ಕೆಲಸದ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಆಗಸ್ಟ್ 26,1970 ರಂದು, ಸಂವಿಧಾನದ ಮಹಿಳಾ ಮತದಾನದ ಹಕ್ಕು ತಿದ್ದುಪಡಿಯ 50 ನೇ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ, ಫ್ರೀಡನ್ ಸಮಾನತೆಗಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ಮುಷ್ಕರವನ್ನು ಆಯೋಜಿಸಿದರು ಮತ್ತು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ಅಂದಾಜು 20,000 ಮಹಿಳೆಯರ ಮೆರವಣಿಗೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿದರು.[೨೭][೨೮][೨೯] ಮೆರವಣಿಗೆಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಉದ್ದೇಶವು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸಮಾನ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತಿತ್ತಾದರೂ,,[೩೦] ಪ್ರಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಸಂಘಟಕರು ಗರ್ಭಪಾತದ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಆರೈಕೆ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಬೇಕೆಂದು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದರು.[೩೦]

ಗರ್ಭಪಾತ ಕಾನೂನುಗಳ ರದ್ದತಿಗಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಸಂಘ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
ಹಿಂಭಾಗ, ಎಲ್ ಟು ಆರ್, ಪ್ರೊ. ಆಲ್ಬರ್ಟ್ ಎಂ. ಸ್ಯಾಕ್ಸ್, ಪೌಲಿ ಮುರ್ರೆ, ಡಾ. ಮೇರಿ ಬಂಟಿಂಗ್; ಕುಳಿತಿರುವ, ಎಲ್ ಟು ಆರ್, ಅಲ್ಮಾ ಲುಟ್ಜ್, ಸಫ್ರಾಗೆಟ್ ಮತ್ತು ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ಲಾ ಸ್ಕೂಲ್ ಫೋರಮ್ ಅತಿಥಿ, ಮತ್ತು ಬೆಟ್ಟಿ ಫ್ರೀಡನ್

1970 ರಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ನಾಮನಿರ್ದೇಶಿತ ಜಿ. ಹ್ಯಾರೊಲ್ಡ್ ಕಾರ್ಸ್ವೆಲ್ ಅವರ ನಾಮನಿರ್ದೇಶನವನ್ನು ಹಳಿ ತಪ್ಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಇತರ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿಗಳನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿದರು, ಅವರ ಜನಾಂಗೀಯ ತಾರತಮ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀವಾದದ ದಾಖಲೆಯು ಅವರನ್ನು ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹವಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಾಗರಿಕ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಚಳುವಳಿಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವಿಕವಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿನ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಅನರ್ಹರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು. ಸೆನೆಟ್ನ ಮುಂದೆ ಫ್ರೀಡನ್ ಅವರ ಭಾವಪೂರ್ಣ ಸಾಕ್ಷ್ಯವು ಕಾರ್ಸ್ವೆಲ್ ಅವರ ನಾಮನಿರ್ದೇಶನವನ್ನು ಮುಳುಗಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು.[೩೧] 1971 ರಲ್ಲಿ ಫ್ರೀಡನ್, ಗ್ಲೋರಿಯಾ ಸ್ಟೀನೆಮ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಮಹಿಳಾ ಚಳವಳಿಯ ನಾಯಕಿಯರೊಂದಿಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು.[೩೨] 1972 ರ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷೀಯ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮಹಿಳೆ ಶೆರ್ಲಿ ಚಿಶೋಲ್ಮ್ ಅವರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿ 1972 ರ ಡೆಮಾಕ್ರಟಿಕ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕನ್ವೆನ್ಷನ್ಗೆ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ಫ್ರೀಡನ್ ವಿಫಲರಾದರು. ಆ ವರ್ಷ ಡಿ. ಎನ್. ಸಿ. ಯಲ್ಲಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸಮಾವೇಶವನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದರು, ಆದರೂ ಅವರು ಇತರ ಮಹಿಳೆಯರೊಂದಿಗೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸ್ಟೀನೆಮ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ, ಅಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಘರ್ಷಣೆ ಮಾಡಿದರು.[೩೩]

ರಾಜಕೀಯ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

1970 ರಲ್ಲಿ ಸುಪ್ರೀಂ ಕೋರ್ಟ್ ನಾಮನಿರ್ದೇಶಿತ ಜಿ. ಹ್ಯಾರೊಲ್ಡ್ ಕಾರ್ಸ್ವೆಲ್ ಅವರ ನಾಮನಿರ್ದೇಶನವನ್ನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಇತರ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿಗಳನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸಿದರು, ಅವರ ಜನಾಂಗೀಯ ತಾರತಮ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀವಾದದ ದಾಖಲೆಯು ಅವರನ್ನು ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹವಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಾಗರಿಕ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಚಳುವಳಿಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸ್ತವಿಕವಾಗಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿನ ಅತ್ಯುನ್ನತ ನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಅನರ್ಹರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿತು. ಸೆನೆಟ್ನ ಮುಂದೆ ಫ್ರೀಡನ್ ಅವರ ಭಾವಪೂರ್ಣ ಸಾಕ್ಷ್ಯವು ಕಾರ್ಸ್ವೆಲ್ ಅವರ ನಾಮನಿರ್ದೇಶನವನ್ನು ಮುಳುಗಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು.[೩೪]

1971 ರಲ್ಲಿ ಫ್ರೀಡನ್, ಗ್ಲೋರಿಯಾ ಸ್ಟೀನೆಮ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ಇತರ ಪ್ರಮುಖ ಮಹಿಳಾ ಚಳವಳಿಯ ನಾಯಕರೊಂದಿಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಹಿಳಾ ರಾಜಕೀಯ ಕಾಕಸ್ ಅನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು..[೩೫]

1972 ರ ಯುನೈಟೆಡ್ ಸ್ಟೇಟ್ಸ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷೀಯ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ, ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಮಹಿಳೆ ಶೆರ್ಲಿ ಚಿಶೋಲ್ಮ್ ಅವರನ್ನು ಬೆಂಬಲಿಸಿ 1972 ರ ಡೆಮಾಕ್ರಟಿಕ್ ನ್ಯಾಷನಲ್ ಕನ್ವೆನ್ಷನ್ಗೆ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ಫ್ರೀಡನ್ ವಿಫಲರಾದರು. ಆ ವರ್ಷ ಡಿ. ಎನ್. ಸಿ. ಯಲ್ಲಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವನ್ನು ವಹಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಸಮಾವೇಶವನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಮಾತನಾಡಿದರು, ಆದರೂ ಅವರು ಇತರ ಮಹಿಳೆಯರೊಂದಿಗೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸ್ಟೀನೆಮ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ, ಅಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ತಿಕ್ಕಾಟ ಮಾಡಿದ್ದರು.[೩೩]

ಚಳುವಳಿಯ ಚಿತ್ರಣ ಮತ್ತು ಏಕತೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಇಪ್ಪತ್ತನೇ ಶತಮಾನದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಭಾವಶಾಲಿ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾದ ಫ್ರೀಡನ್ (ಇತರರ ಜೊತೆಗೆ) ಸ್ತ್ರೀವಾದವನ್ನು ಸಲಿಂಗಕಾಮದೊಂದಿಗೆ ಸಮೀಕರಿಸುವುದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದರು. 1964ರಷ್ಟು ಹಿಂದೆಯೇ, ಚಳವಳಿಯ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು "ದಿ ಫೆಮಿನೈನ್ ಮಿಸ್ಟಿಕ್" ನ ಪ್ರಕಟಣೆಯ ಕೇವಲ ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ, ಫ್ರೀಡನ್ ದೂರದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡರು, ಮಾಧ್ಯಮಗಳು, ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಚಳವಳಿಯನ್ನು ತಮಾಷೆ ಎಂದು ತಳ್ಳಿಹಾಕಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಬ್ರಾಗಳನ್ನು ಧರಿಸಬೇಕೇ ಅಥವಾ ಬೇಡವೇ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ವಾದ ಮತ್ತು ಇತರ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹಾಸ್ಯಾಸ್ಪದವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು.[೩೬] 1982 ರಲ್ಲಿ, ಎರಡನೇ ಅಲೆಯ ನಂತರ, ಅವರು ಸ್ತ್ರೀವಾದದ ನಂತರದ 1980 ರ ದಶಕಕ್ಕಾಗಿ "ದಿ ಸೆಕೆಂಡ್ ಸ್ಟೇಜ್" ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬರೆದರು, ಇದು ಕುಟುಂಬ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆ, ಮಹಿಳೆಯರು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಕಾನೂನು ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ಜಯಿಸಿದ್ದಾರೆ.[೨೦][೩೬][೩೭]

ಅವರು ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಚಳವಳಿಯನ್ನು ಆರ್ಥಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಆರೈಕೆ ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಪುರುಷರು ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಕೆಲಸವನ್ನು ಸಮತೋಲನಗೊಳಿಸಬಹುದಾದ ಇತರ ವಿಧಾನಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿದರು. ಗರ್ಭಪಾತದ ಮೇಲಿನ ಗಮನವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಅವರು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರು, ಈಗಾಗಲೇ ಗೆದ್ದ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿ, ಮತ್ತು ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮತ್ತು ಅಶ್ಲೀಲತೆಯ ಮೇಲೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹಿಳೆಯರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಆದ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ನಂಬಿದ್ದರು.[೩೮]

ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಅವರು 1947 ರಲ್ಲಿ ಯುಇ ನ್ಯೂಸ್ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ರಂಗಭೂಮಿ ನಿರ್ಮಾಪಕರಾದ ಕಾರ್ಲ್ ಫ್ರೀಡನ್ ಅವರನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರು. ಮೊದಲು ಸಂಬಳ ಪಡೆಯುವ ಉದ್ಯೋಗಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು 1952ರ ನಂತರ ಸ್ವತಂತ್ರ ಪತ್ರಕರ್ತೆಯಾಗಿ ಅವರು ಮದುವೆಯ ನಂತರವೂ ಕೆಲಸ ಮುಂದುವರೆಸಿದರು. ಈ ದಂಪತಿಗಳು 1969ರ ಮೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ವಿಚ್ಛೇದನ ಪಡೆದರು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಲ್ 2005ರ ಡಿಸೆಂಬರ್ ನಲ್ಲಿ ನಿಧನರಾದರು. ಫ್ರೀಡನ್ ತಮ್ಮ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ "ಲೈಫ್ ಸೋ ಫಾರ್" (2000) ನಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಲ್ ತಮ್ಮ ಮದುವೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ; ಡೊಲೊರೆಸ್ ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ನಂತಹ ಸ್ನೇಹಿತರು ಪತ್ರಿಕಾಗೋಷ್ಠಿಗಳಿಗೆ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಕಾರ್ಲ್ನ ನಿಂದನೆಗಳಿಂದ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು (ಬ್ರೌನ್ ಮಿಲ್ಲರ್ 1999, ಪುಟ 70) ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರಕಟವಾದ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ "ಟೈಮ್" ನಿಯತಕಾಲಿಕೆಗೆ ನೀಡಿದ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಲ್ ಆಕೆಯನ್ನು ನಿಂದಿಸುವುದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದರು, ಈ ಹೇಳಿಕೆಯನ್ನು "ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಟ್ಟುಕಥೆ" ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದರು.[] ನಂತರ ಅವರು "ಗುಡ್ ಮಾರ್ನಿಂಗ್ ಅಮೇರಿಕಾ" ದಲ್ಲಿ, "ನಾನು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅದನ್ನು ಸಂದರ್ಭದ ಹೊರಗೆ ಸಂವೇದನಾಶೀಲಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನನ್ನ ಗಂಡನು ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಹೊಡೆಯುವವನಲ್ಲ, ಮತ್ತು ನಾನು ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಹೊಡೆಯುವವನ ನಿಷ್ಕ್ರೀಯ ಬಲಿಪಶುವೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನಾವು ಸಾಕಷ್ಟು ಹೋರಾಡಿದೆವು, ಮತ್ತು ಅವನು ನನಗಿಂತ ದೊಡ್ಡವನಾಗಿದ್ದನು ".ಕಾರ್ಲ್ ಮತ್ತು ಬೆಟ್ಟಿ ಫ್ರೀಡನ್ ಅವರಿಗೆ ಡೇನಿಯಲ್ ಫ್ರೀಡನ್, ಎಮಿಲಿ ಮತ್ತು ಜೊನಾಥನ್ ಎಂಬ ಮೂವರು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದರು. ಅವಳು ಯಹೂದಿ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಳು, ಆದರೆ ಅಜ್ಞೇಯತಾವಾದಿಯಾಗಿದ್ದಳು. [೩೯] ಇವರು 1973 ರಲ್ಲಿ, ಫ್ರೀಡಾನ್ ಮಾನವತಾವಾದಿ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ II ಸಹಿ ಮಾಡಿದವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಾಗಿದ್ದರು.[೪೦]

ಫ್ರೀಡನ್ ತನ್ನ 85 ನೇ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದಂದು ಫೆಬ್ರವರಿ 4,2006 ರಂದು ವಾಷಿಂಗ್ಟನ್, ಡಿ. ಸಿ. ಯಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ರಕ್ತಸ್ರಾವದ ಹೃದಯಾಘಾತದಿಂದ ನಿಧನರಾದರು.[]

ಪ್ರಬಂಧ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಫ್ರೀಡನ್ ಅವರ ಕೆಲವು ಪ್ರಬಂಧಗಳನ್ನು ಶ್ಲೆಸಿಂಗರ್ ಗ್ರಂಥಾಲಯ, ರಾಡ್ಕ್ಲಿಫ್ ಇನ್ಸ್ಟಿಟ್ಯೂಟ್, ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ, ಕೇಂಬ್ರಿಡ್ಜ್, ಮ್ಯಾಸಚೂಸೆಟ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ಇಡಲಾಗಿದೆ.[೪೧]

ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಗೌರವಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  • ಸ್ಮಿತ್ ಕಾಲೇಜ್ ನಿಂದ ಮಾನವೀಯ ಪತ್ರಗಳ ಗೌರವ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ (1975)[೪೨]
  • ಅಮೇರಿಕನ್ ಹ್ಯುಮಾನಿಸ್ಟ್ ಅಸೋಸಿಯೇಷನ್‌ನಿಂದ ವರ್ಷದ ಮಾನವತಾವಾದಿ (1975)[೪೩]
  • ಅಮೇರಿಕನ್ ಸೊಸೈಟಿ ಆಫ್ ಜರ್ನಲಿಸ್ಟ್ಸ್ ಮತ್ತು ಆಥರ್ಸ್‌ನಿಂದ ಮೋರ್ಟ್ ವೈಸಿಂಗರ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ (1979)[೪೪]
  • 1981ರಿಂದ 1983ರವರೆಗೆ, ಬೋನೀ ಟಿಬುರ್ಜಿ ಅವರು ಫ್ರೀಡನ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಕೆಲವು ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಗೌರವಿಸುವ ವಿಂಗ್ಸ್ ಕ್ಲಬ್ಗಾಗಿ ಮೂರು "ವಿಮೆನ್ ಆಫ್ ಅಕ್ಂಪ್ಲಿಷ್ಮೆಂಟ್" ಭೋಜನಗಳನ್ನು ನೀಡಿದರು.[೪೫]
  • ಸ್ಟೋನಿ ಬ್ರೂಕ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ರಾಜ್ಯ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಿಂದ ಮಾನವೀಯ ಪತ್ರಗಳ ಗೌರವ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ (1985)[೪೬]
  • ಎಲೀನರ್ ರೂಸ್ವೆಲ್ಟ್ ನಾಯಕತ್ವ ಪ್ರಶಸ್ತಿ (1989)[೪೪]
  • ಬ್ರಾಡ್ಲಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಿಂದ ಮಾನವೀಯ ಪತ್ರಗಳ ಗೌರವ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ (1991)[೪೭]
  • ನ್ಯಾಷನಲ್ ವುಮೆನ್ಸ್ ಹಾಲ್ ಆಫ್ ಫೇಮ್‌ಗೆ ಪ್ರವೇಶ (1993)[೪೮]
  • ಕೊಲಂಬಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಿಂದ ಪತ್ರಗಳ ಗೌರವ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ (1994)[೪೯]
  • "ಕಳೆದ 75 ವರ್ಷಗಳ 75 ಪ್ರಮುಖ ಮಹಿಳೆಯರು" - ಗ್ಲಾಮರ್ (ನಿಯತಕಾಲಿಕೆ) ನಿಯತಕಾಲಿಕವು ಫ್ರೀಡಾನ್ ಅವರನ್ನು ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರೆಂದು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದೆ (2014)[೫೦]

ಪುಸ್ತಕಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  • ದಿ ಫೆಮಿನೈನ್ ಮಿಸ್ಟಿಕ್ (1963)
  • ಇಟ್ ಚೇಂಜ್ಡ್ ಮೈ ಲೈಫ್: ರೈಟಿಂಗ್ಸ್ ಆನ್ ದಿ ವುಮೆನ್ಸ್ ಮೂವ್‌ಮೆಂಟ್ (1976)
  • ದಿ ಸೆಕೆಂಡ್ ಸ್ಟೇಜ್ (1981)
  • ದಿ ಫೌಂಟೇನ್ ಆಫ್ ಏಜ್ (1993)
  • ಬಿಯಾಂಡ್ ಜೆಂಡರ್ (1997)
  • ಲೈಫ್ ಸೋ ಫಾರ್ (2000)

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
  1. ೧.೦ ೧.೧ ೧.೨ Fox, Margalit (February 5, 2006). "Betty Friedan, who ignited cause in 'Feminine Mystique,' dies at 85". The New York Times. Retrieved February 2, 2010.
  2. Sweet, Corinne (Feb. 7, 2006). Ground-Breaking Author of 'The Feminine Mystique' Who Sparked Feminism's Second Wave. The (London) Independent (obit), Retrieved February 2, 2010.
  3. Betty Friedan, in 300 Women Who Changed the World. Encyclopædia Britannica, Retrieved February 2, 2010.
  4. Wing Katie Loves Jason, Liz (Summer 2006). "NOW Mourns Foremothers of Feminist, Civil Rights Movements". National Organization for Women. Archived from the original on November 20, 2006. Retrieved February 19, 2007.
  5. Yenor, Scott (October 12, 2018). "Betty Friedan and the Birth of Modern Feminism". The Heritage Foundation (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Retrieved September 24, 2024.
  6. Frost, Bryan-Paul; Sikkenga, Jeffrey (2017). History of American Political Thought. Lexington Books. ISBN 978-0739106242 – via Google Books.
  7. Reynolds, Moira Davison (1994). Women advocates of reproductive rights: eleven who led the struggle in the United States and Great Britain. McFarland & Co. ISBN 978-0899509402 – via Internet Archive.
  8. Smith College. The Madeleine, 1942. Northampton: Graduating Class of 1942. Print. Archives, Smith College Special Collections.
  9. ೯.೦ ೯.೧ ೯.೨ Henderson, Margaret (July 2007). "Betty Friedan 1921–2006". Australian Feminist Studies. 22 (53): 163–166. doi:10.1080/08164640701361725. S2CID 144278497.
  10. "Betty Friedan Biography – Facts, Birthday, Life Story – Biography.com". archive.is. January 18, 2013. Archived from the original on January 18, 2013.
  11. ೧೧.೦ ೧೧.೧ Spender, Dale (1985). For the Record: The Making and Meaning of Feminist Knowledge. London: Women's Press. pp. 7–18. ISBN 0704328623.
  12. The Feminine Mystique, p. 8.
  13. "Fountain of Age". C-SPAN. November 28, 1993. Retrieved March 26, 2017.
  14. Siegel (2007), pp. 90–91
  15. Siegel (2007), p. 90
  16. ೧೬.೦ ೧೬.೧ "(left to right): Billington; Betty Naomi Goldstein Friedan (1921–2006); Barbara Ireton (1932–1998); and Marguerite Rawalt (1895–1989)". Smithsonian Institution Archives. Smithsonian Institution. Retrieved July 11, 2013.
  17. "The Feminist Chronicles, 1953–1993 – 1966 – Feminist Majority Foundation". Feminist.org. Retrieved May 5, 2015.
  18. ೧೮.೦ ೧೮.೧ ೧೮.೨ MAKERS Team (June 30, 2013). "NOW's 47th Anniversary: Celebrating Its Founders and Early Members". MAKERS. Archived from the original on June 23, 2018. Retrieved May 5, 2015.
  19. Goldsmith, Allyson (February 9, 2014). "Honoring Our Founders and Pioneers". National Organization for Women. Retrieved May 5, 2015.
  20. ೨೦.೦ ೨೦.೧ "Betty Friedan Biography – life, family, children, name, wife, mother, young, book, information, born". Notable Biographies.
  21. Gathje, Curtis (2000). At the Plaza: an illustrated history of the world's most famous hotel (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Macmillan + ORM. p. 142. ISBN 978-1-4668-6700-0. OCLC 874906584. Archived from the original on March 31, 2021. Retrieved December 1, 2020.
  22. Curtis Gathje (January 16, 2005). "What Would Eloise Say?". New York Times. Archived from the original on January 9, 2015. Retrieved January 8, 2015.
  23. Harris, Bill; Clucas, Philip; Smart, Ted; Gibbon, David; Westin Hotels (1981). The Plaza (in ಇಂಗ್ಲಿಷ್). Secaucas, N.J.: Poplar Books. p. 56. ISBN 978-0-89009-525-6. OCLC 1036787315.
  24. Farber (2004), p. 256
  25. NOW statement on Friedan's death". Archived from the original on December 8, 2013.
  26. "Two Groups Plan Banks Geared Toward Women". The New York Times. 1973-05-08. Retrieved 2024-11-20.
  27. "Nation: Women on the March", Time, September 2, 1970, Accessed December 28, 2013
  28. 1970: The Women's National Strike for Equality Archived December 30, 2013, ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., Mary Breasted, Village Voice, September 3, 1970, Accessed December 28, 2013
  29. Local Photographer Remembers Fight for Gender Equality, Demonstration on Liberty Island Archived December 31, 2013, ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., Matt Hunger, Jersey City Independent, Accessed December 28, 2013
  30. ೩೦.೦ ೩೦.೧ "Nation: Who's Come a Long Way, Baby?" Archived March 1, 2021, ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., Time, August 31, 1970, Accessed December 28, 2013.
  31. "Gifts of Speech – Betty Friedan". gos.sbc.edu. Archived from the original on February 24, 2021. Retrieved June 17, 2009.
  32. "National Women's Political Caucus". National Women's Political Caucus. August 26, 2016. Retrieved January 18, 2017.
  33. ೩೩.೦ ೩೩.೧ Freeman, Jo (February 2005). "Shirley Chisholm's 1972 Presidential Campaign". University of Illinois at Chicago Women's History Project. Archived from the original on January 26, 2015.
  34. "Gifts of Speech – Betty Friedan". gos.sbc.edu. Archived from the original on February 24, 2021. Retrieved June 17, 2009.
  35. "National Women's Political Caucus". National Women's Political Caucus. August 26, 2016. Retrieved January 18, 2017.
  36. ೩೬.೦ ೩೬.೧ CBCtv interview of Betty Friedan on YouTube, from CBCtv (Canadian television)
  37. "Hulu – PBS Indies: Sisters of '77 – Watch the full episode now". Archived from the original on March 24, 2009.
  38. Friedan (1997), e.g. pp. 8–9
  39. Horowitz (2000), p. 170
  40. "Humanist Manifesto II". American Humanist Association. Archived from the original on October 20, 2012. Retrieved October 9, 2012.
  41. "Friedan, Betty. Additional papers of Betty Friedan, 1937–1993 (inclusive), 1970–1993 (bulk): A Finding Aid". oasis.lib.harvard.edu. Archived from the original on March 13, 2014. Retrieved March 13, 2014.
  42. Felder, Deborah G.; Rosen, Diana (2017). Fifty Jewish Women Who Changed The World. Citadel Press. ISBN 978-0806526560 – via Google Books.
  43. "Humanists of the Year". Archived from the original on November 28, 2015. Retrieved March 13, 2014.
  44. ೪೪.೦ ೪೪.೧ "Women's Equity Resource Center". www2.edc.org.
  45. "Bonnie Tiburzi – Women That Soar 2020". Womenthatsoar.com. Retrieved March 9, 2020.
  46. "For Friedan, a Life on the Run". The New York Times.
  47. "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on April 7, 2014. Retrieved March 20, 2014.{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  48. "Home – National Women's Hall of Fame". National Women's Hall of Fame. Archived from the original on January 13, 2013.
  49. "Columbia University Record – Texts of Citations for Honorary Degree Recipients". columbia.edu. Vol. 19 No. 30. May 27, 1994. Archived from the original on October 31, 2021. Retrieved February 3, 2022.
  50. "The Most Inspiring Female Celebrities, Entrepreneurs, and Political Figures". Glamour. February 7, 2014. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved April 15, 2015.


ಗ್ರಂಥಸೂಚಿ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಹೆಚ್ಚಿನ ಓದುವಿಕೆ

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

[ಬದಲಾಯಿಸಿ]
Preceded by
(none)
President of the National Organization for Women
1966–1970
Succeeded by

ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Feminism ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Liberal feminism ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:National Women's Hall of Fame