ಸದಸ್ಯ:Tanushree.M 2340671
"ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು: ಕುವಂಪು ರಚನೆಯ ಹೃದಯ"
[ಬದಲಾಯಿಸಿ]ಕುವೆಂಪು ಅವರನ್ನು 'ರಸಋಷಿ’ ಎಂದು ಕರೆದರು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಬಹುಶಃ “ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು" ಕಾದಂಬರಿ ಸಾಕ್ಷಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸಬಲ್ಲುದು. ಅಧುನಿಕ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ನವೋದಯ, ನವ್ಯ, ಬಂಡಾಯ, ಪ್ರಗತಿಪರವೆಂದು ವಿಂಗಡಿಸುವುದಾದರೆ ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಯಾವುದೇ ಒಂದು ಪ್ರಕಾರಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಲಾಗದು. ಅವರ ಮೊದಲ ಕಾದಂಬರಿ ಕಾನೂರು ಹೆಗ್ಗಡತಿ. ಅದರ ನಂತರ ಪ್ರಕಟವಾದ ಕಾದಂಬರಿಯೇ ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು. ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿನ ಘಟನೆಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿಯ ಘಟನೆಗಳು ಮೊದಲು ಸಂಭವಿಸಿದ್ದಾರೆ ಕಾನೂರು ಹೆಗ್ಗಡತಿಯದು ನಂತರದ ಕಾಲಘಟ್ಟ. ಕುವೆಂಪು ಕಾದಂಬರಿ ಲೋಕ ತೆರೆದಿಡುವ ಮಲೆನಾಡಿನ ಬದುಕು ವಿಭಿನ್ನ ಮತ್ತು ವಿಶಿಷ್ಟ. ಕನ್ನಡದ ಅತ್ಯಂತ ಮಹತ್ವದ ಕಾದಂಬರಿ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲಾಗುವ ‘ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು’ ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿ ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸೃಜನಶೀಲ ಸೃಷ್ಟಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಮಲೆನಾಡಿನ ಒಂದು ಕಾಲಘಟ್ಟದ ಅದರಲ್ಲೂ 20ನೇ ಶತಮಾನದ ಆರಂಭದ ದಿನಗಳ ಬದುಕನ್ನು ಸೊಗಸಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಡುವ ಕೃತಿಯಿದು. ಇದು ಕಥಾನಾಯಕ, ಅಥವಾ ನಾಯಕಿ ಪ್ರಧಾನ ಕಥಾನಕ ಹೊಂದಿರುವ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲ. ಕಾದಂಬರಿಯ ಆರಂಭದಲ್ಲಿಯೇ ಲೇಖಕರು ಇಲ್ಲಿ ಯಾರು ಮುಖ್ಯರಲ್ಲ; ಯಾರು ಅಮುಖ್ಯರಲ್ಲ, ಯಾವುದು ಯಕ:ಶ್ಚಿತವಲ್ಲ, ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಮೊದಲಿಲ್ಲ, ಯಾವುದಕ್ಕು ತುದಿಇಲ್ಲ,ಇಲ್ಲಿ ಅವಸರವು ಸಾವದಾನದ ಬೆನ್ನೇರಿದೆ, ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಇದೆ ಅರ್ಥ, ಯಾವುದು ಅಲ್ಲ ವ್ಯರ್ಥ. ನೀರೆಲ್ಲವು ತೀರ್ಥ, ತೀರ್ಥವು ನೀರೇ.” ಎಂಬ ಮಾತುಗಳೊಂದಿಗೇ ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಲೆನಾಡಿನ ಒಟ್ಟಂದದ ಬದುಕು ಅದು ಕಟ್ಟುವ ಕ್ರಮ ಮನಸೂರೆಗೊಳ್ಳುವಂತಿದೆ.
ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು ಬರಿ ಪುಸ್ತಕವಲ್ಲ. ಕುವೆಂಪು ಅವರು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ ಮಾಯಾಲೋಕ. ಇಲ್ಲಿನ ಪಾತ್ರಗಳು, ವರ್ಣನೆಗಳು ಬರಿ ಸಾಲುಗಳಾಗಿರದೆ ಅವರ ಕಲಾ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಹಿಡಿದ ಕನ್ನಡಿಗಳಾಗಿವೆ. ಕುವೆಂಪು ಹೆಣೆದಿರುವ ಈ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಪಾತ್ರಗಳು, ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ವರ್ಣ ನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸಿರುವ ಶೈಲಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಅದ್ಭುತ. ಮಲೆನಾಡ ಸೌಂದರ್ಯ, ಜಾತಿ ಪದ್ಧತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ವರ್ಣ ಶ್ರೇಣಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ, ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದ ಘೋರ ಮುಖಗಳು, ಮತಾಂತರದ ಕಪ್ಪು ಛಾಯೆ, ಆಗ ತಾನೇ ಹೊಸ ಪುಟಕ್ಕೆ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದ ಜನಜೀವನ ಮತ್ತು ಇವೆಲ್ಲದರ ನಡುವೆ ಮಾನವ ಸಹಜ ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರೇಮಗಳ ತಲ್ಲಣ, ದಾಂಪತ್ಯ ಜೀವನದ ಸಿಹಿ ಕಹಿಗಳು, ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿ (ಗುತ್ತಿ-ಹುಲಿಯ) ಪ್ರೀತಿಯ ಆಳ, ಪ್ರಕೃತಿಯ ರಮ್ಯ ಮನೋ ಹರ ಚಿತ್ರಣದ ಜತೆ ಅದರ ವ್ಯಾಘ್ರ ಸ್ವಭಾವ – ಇವೆಲ್ಲವನ್ನು ಕುವೆಂಪು ನಮ್ಮ ಕಲ್ಪನಾ ಶಕ್ತಿಗೆ ಸವಾಲು ಹಾಕುವಂತೆ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಓದಿದಾಗಲೇ ನನಗೂ ಅದರ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ಅನುಭವವಾದದ್ದು.ಈ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಮಲೆನಾಡಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಆಚಾರ-ವಿಚಾರ, ಸಂಪ್ರದಾ ಯಗಳು ಹಾಗೂ ಜೀವನಶೈಲಿಯ ಸ್ಥೂಲ ವಾದ ಪರಿಚಯವಿದೆ. ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಶ್ರೀಮಂತ ಸಿಂಬಾವಿ ಹೆಗ್ಗಡೆಯವರ ಮನೆಯಾಳು ನಾಯಿಗುತ್ತಿ, ಬೆಟ್ಟಳ್ಳಿಯ ದೊಡ್ಡಬೀರನ ಮಗಳು ತಿಮ್ಮಿಯನ್ನು ಹಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಬರಲು ಹೋಗುವ ಸನ್ನಿವೇಶದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಕಾದಂಬರಿಯು ಹೆಗ್ಗಡೆಯವರ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನ, ಮನೆ ಜಗಳ, ಕುಟುಂಬದ ನಂಬುಗೆಗಳು, ಹೊಲೆಯಾಳುಗಳ ಸ್ಥಾನಮಾನ, ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವರು ನಡೆಸುವ ಸಂಘರ್ಷ ಇತ್ಯಾದಿಗಳೆಲ್ಲವೂ ಕಥಾವಸ್ತುಗಳಾಗಿವೆ. ಈ ಕಾದಂಬರಿಯು ಒಂದು ಮೌರಿಸಾಧನೆಯ ಕಾವ್ಯಪ್ರಕಾರ. ಅದರ ಕಥಾಹಂದರವು ಸರಳವಾದಂತೆ ತೋರುವುದಾದರೂ, ಅದರ ಒಳಗೊಂದಿಗೊಂದು ಅಂತಃಸೂತ್ರವಾಗಿ ಜೋಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಹಲವಾರು ಹಿನ್ನಲೆಗಳು, ಪಾತ್ರಗಳು, ಮತ್ತು ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ. ಕಥೆಯ ಪ್ರಧಾನ ಪಾತ್ರ ಶ್ರಾವಣ, ಮಲ್ಲಮ್ಮ, ಮತ್ತು ಇನ್ನಷ್ಟು ಜನರ ಸುತ್ತಲೂ ಚಲಿಸುತ್ತಿದೆ. ಶ್ರಾವಣನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನ ಸೃಷ್ಟಿಶೀಲತೆಗೆ ಮತ್ತು ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಮಲ್ಲಮ್ಮ, ಶ್ರಾವಣನ ಪ್ರೇಮಪಾತ್ರ, ತನ್ನ ಸರಳತೆಯಿಂದ, ತನ್ನ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ, ಮತ್ತು ತನ್ನ ಜೀವನದ ಸೊಗಡಿನಿಂದ ಓದುಗರ ಹೃದಯವನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಗ್ರಾಮೀಣ ಬದುಕು ಮತ್ತು ನಿಸರ್ಗದ ಚಿತ್ರಣ ಈ ಕೃತಿಯ ಪ್ರಮುಖ ಆಕರ್ಷಣೆಯಾಗಿದೆ. ಕಪ್ಪೆಬಳ್ಳಿಯ ಹಳ್ಳಿಯ ಹಸಿರು ಹೊಲಗಳು, ಬೆಟ್ಟ-ಗುಡ್ಡಗಳು, ಮತ್ತು ನದಿಯ ತೀರಗಳು ಕೃತಿಯ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿ ಚೈತನ್ಯವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತವೆ. ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಚಿತ್ರಣ ಕೇವಲ ನೈಜವಾಗಿಯೇ ಇರುವುದಲ್ಲ, ಅದರಲ್ಲಿ ಕಾವ್ಯದ ಲಯವಿದೆ. ಈ ಕೃತಿಯನ್ನು ಓದುವಾಗ, ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲೆ ನಿಂತು ಬಾನಿಗೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಂತೆ ಅನಿಸಬಹುದು. ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರ ನಡುವೆ ನಡೆಯುವ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳು, ಅವರ ಜೀವನಶೈಲಿ, ಮತ್ತು ಅವರ ಹಾದಿ-ಮಾದಿಗಳು ಕೃತಿಯ ಭಾಗವಾಗಿವೆ. ಇದು ತೀರಾ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿದ್ದು, ಓದುಗರಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಅವರ ಜೀವನದೊಂದಿಗೆ ತಾದಾತ್ಮ್ಯವನ್ನು ಕಟ್ಟುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ.
ಈ ಕೃತಿಯ ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಮನುಷ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧ. ಪ್ರಕೃತಿಯು ಇಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇರದೆ, ತನ್ನದೇ ಆದ ಜೀವಂತತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಶ್ರಾವಣ ಮತ್ತು ಮಲ್ಲಮ್ಮನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಿಸರ್ಗದ ಪಾತ್ರ ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಈ ಸಂಬಂಧವು ಕೇವಲ ದೈಹಿಕ ಸಂಬಂಧವಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ, ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಅಂತರಾಳವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಪ್ರಕೃತಿಯು ಮನುಷ್ಯನ ಗೆಳೆಯನಂತಿದ್ದು, ಅವನ ಯೋಚನೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುವ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷತೆಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ಬೆಟ್ಟ, ಕಾಡು, ಹೊಲಗಳು ಈ ಪಾತ್ರಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿವೆ ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಕೃತಿಯಲ್ಲಿರುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಪ್ರಕೃತಿಯ ತತ್ವಶೀಲತೆಯನ್ನು ಎಳೆಯುತ್ತವೆ, ಅದು ಓದುಗರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಅನುಭವವನ್ನು ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಪ್ರೇಮದ ತತ್ತ್ವ ಈ ಕೃತಿಯ ಕೇಂದ್ರಬಿಂದುವಾಗಿದೆ. ಶ್ರಾವಣ ಮತ್ತು ಮಲ್ಲಮ್ಮನ ಪ್ರೇಮವು ಕೇವಲ ಹೃದಯದ ಸಾಂದ್ರತೆಯಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಅದು ಜೀವನದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿದೆ. ಅವರ ಪ್ರೇಮವು ಸಂಯುಕ್ತತೆಯ ತತ್ವವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ಪಾರದರ್ಶಕತೆಯೊಂದಿಗೆ, ಜೀವನದ ಅಡಿಚಟುಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರಣಯಕಥೆಗಳ ಸರಮಾಲೆಯಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಆಧುನಿಕತೆಯೊಂದಿಗೆ ಪಾರಂಪರಿಕತೆಯನ್ನು ಸಮಾನತೆಯ ಮೇಲೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರೇಮದಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನ ಒಳಮನದ ಗಾಢತೆಯು ತೆರೆದಿಡುತ್ತದೆ.
ಕುವೆಂಪು ಅವರು ಈ ಕೃತಿಯ ಮೂಲಕ ಸಮಾಜದ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳ ಪ್ರಭಾವ ವನ್ನು ತುಂಬಾ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರ ನಡುವೆ ಧಾರ್ಮಿಕ, ಸಾಮಾಜಿಕ, ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿರುವಾಗಲೂ, ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನ ಸರಳತೆಯು ಮತ್ತು ಅವರ ನಡುವಿನ ನಿಷ್ಠೆಯು ಮೌಲ್ಯಸಿದ್ಧಾಂತಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ತೋರುತ್ತದೆ. ಕೃತಿಯ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಹಳೆಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ, ಮತ್ತು ಹೊಸತನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಆವಶ್ಯಕತೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇದು ಕಾದಂಬರಿಯ ಚರ್ಚೆಗೆ ಹೊಸ ದಿಕ್ಕನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಈ ಕೃತಿಯ ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶಿಷ್ಟತೆಯೆಂದರೆ ಕಾವ್ಯಮಯ ಶೈಲಿಯು. ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಶಬ್ದದ ರಚನೆ, ಪದ್ಯದ ಲಯ, ಮತ್ತು ಪಾರದರ್ಶಕತೆಯು ಕೃತಿಯ ಸುಂದರತೆಯನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಕಾದಂಬರಿಯು ಕೇವಲ ಓದುಗರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅವರ ಹೃದಯಕ್ಕೂ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿ ವಾಕ್ಯವು ಒಂದು ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಎಳೆಯುತ್ತದೆ, ಪ್ರತಿ ಪದ್ಯವು ಒಂದು ಭಾವನೆಗೆ ಹುಟ್ಟುಹಾಕುತ್ತದೆ. ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಶೈಲಿಯು ಪ್ರಾಚೀನಕಾವ್ಯದಿಂದ ಪ್ರೇರಿತವಾಗಿದ್ದು, ಸಮಕಾಲೀನ ಸಮಾಜದ ಯಥಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ.
ಕೃತಿಯ ಅಂತಿಮ ಭಾಗವು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಚರ್ಚೆಗಳನ್ನು ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಮನುಷ್ಯನ ಜೀವನದ ಗಾಢತೆಯನ್ನು, ಅವನ ಬದುಕಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು, ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಪರಿಹಾರವನ್ನು ಈ ಕೃತಿಯು ಸುಂದರವಾಗಿ ಮಂಡಿಸುತ್ತದೆ. ಕುವೆಂಪು ಅವರ ದಾರ್ಶನಿಕತೆ ಈ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಪಾತ್ರದ ಜೀವನದ ಮೂಲಕ ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಥೆಯ ಕೊನೆಯ ಅವಧಿಯು ಓದುಗರಿಗೆ ಬದುಕು ಮತ್ತು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ತಲುಪಿಸುವ ಒಂದು ದಾರ್ಶನಿಕ ಸಂಭಾಷಣೆಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ.
"ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು" ಕೃತಿಯು ಕೇವಲ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಒಂದು ಭಾಗವಲ್ಲ; ಅದು ಓದುಗರನ್ನು ಒಂದು ಆಂತರಿಕ ಯಾತ್ರೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತದೆ. ಪ್ರಕೃತಿ, ಪ್ರೇಮ, ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯತೆಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಈ ಕೃತಿಯು ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೃತಿಗಳ ಪೈಕಿ ಒಂದು. ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಪ್ರತಿ ಅಕ್ಷರದಲ್ಲೂ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಹೃದಯದ ಹೊಡೆತವನ್ನು ಮತ್ತು ಮನುಷ್ಯನ ಜೀವನದ ಸುಂದರತೆಯನ್ನು ನಾವು ಕಾಣಬಹುದು. ಇದು ಓದುಗರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಸಾಂದ್ರತೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸುವ ಒಂದು ದೀರ್ಘಕಾವ್ಯವಾಗಿದೆ.