ಸಿನಿಕತೆ

ಈ article information on the ancient Greek school of philosophy ಬಗ್ಗೆ. the modern understanding of the word "cynicism" ಗಾಗಿ, Cynicism (contemporary) ನೋಡಿ. other uses ಗಾಗಿ, ಸಿನಿಕತೆ (disambiguation) ನೋಡಿ.

ರೋಮ್‌ನ ಕ್ಯಾಪಿಟೋಲೈನ್‌ ಮ್ಯೂಸಿಯಮ್‌ನಲ್ಲಿರುವ ಅಜ್ಞಾತ ಸಿನಿಕ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಯ ಮೂರ್ತಿರೋಮನ್‌ ಕಾಲದ ಈ ಮೂರ್ತಿಯು ಮೂರನೇ ಶತಮಾನದ ಗ್ರೀಕ್‌ ಶಿಲ್ಪದ ನಕಲು. ಅವನ ಬಲಗೈ ಹತ್ತಿರ ಇರುವ ಬರಹವು 18ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಮರುಪಡೆದುಕೊಂಡದ್ದು.

ಸಿನಿಕತೆ ಅಥವಾ ಸಿನಿಕತೆ (Greek: κυνισμός ), ಮೂಲ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ, ಸಿನಿಕ್ಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳ ಒಂದು ಪರಂಪರೆಯ ಕುರಿತು ಹೇಳುತ್ತದೆ.(Greek: Κυνικοί , Latin: Cynici). ಅವರ ತತ್ವವೆಂದರೆ ಜೀವನದ ಗುರಿಯೆಂದರೆ ಒಂದು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಒಂದು ಸಚ್ಚಾರಿತ್ರ್ಯವುಳ್ಳ ಜೀವನವನ್ನು ಜೀವಿಸುವುದು. ಇದರ ಅರ್ಥ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾದ ಆಸ್ತಿ, ಅಧಿಕಾರ, ಆರೋಗ್ಯ, ಮತ್ತು ಕೀರ್ತಿಗಳ ಮೇಲಿನ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಯಾವುದೇ ಒಡೆತನವನ್ನು ಹೊಂದದೇ ಒಂದು ಸರಳ ಜೀವನವನ್ನು ಜೀವಿಸುವುದು. ಚಿಂತನಾತ್ಮಕ ಜೀವಿಗಳಾದ ಮಾನವರು ನಿರಂತರವಾದ ಕಲಿಕೆಯಿಂದ ಮತ್ತು ಮಾನವರಿಗೆ ಸಹಜವೆನ್ನಿಸುವ ಜೀವನವನ್ನು ಜೀವಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆನಂದವನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದಾಗಿದೆ. ಜಗತ್ತು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಮಾನವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ ಎಂದು ಮತ್ತು ಯಾವುದು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಅಮೂಲ್ಯವಾದದ್ದು ಎಂಬುದರ ಸರಿಯಾದ ತೀರ್ಮಾನ ಕೈಗೊಳ್ಳುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದಾಗ ಮತ್ತು ಸಮಾಜವನ್ನು ಆವರಿಸಿರುವ ಆರ್ಥಹೀನ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಮತ್ತ ರೂಢಿಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ ನೋವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅವರು ನಂಬಿದ್ದರು. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಈ ಚಿಂತನೆಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕವನ್ನು ನಿರ್ಲೀಪ್ತತಾವಾದದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಯಿತು.

ಈ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಸೂಚಿಸಿದ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್. ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೫ನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿದ್ದ ಈತ ಸಾಕ್ರಟೀಸ್‌ನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿದ್ದ. ನಂತರ ಇದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದವ ಸೈನೋಪ್‌ನ ಡಯೋಜನೀಸ್. ಈತ ಅಥೆನ್ಸ್‌ನ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದ. ಡಯೋಜನೀಸ್‌ ಸಿನಿಕತೆಯನ್ನು ಅದರ ತಾರ್ಕಿಕ ತೀವ್ರಗತಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದ ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಮೂಲ ಮಾದರಿಯ ಸಿನಿಕ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆತನ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಕ್ರೇಟಸ್ ಆಫ್ ಥೀಬ್ಸ್ ತನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟು ತಾನು ಅಥೇನ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಬಡ ಸಿನಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮೊದಲ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ರೋಮ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯಶಾಹಿತ್ವದ ಪ್ರಾರಂಭದೊಂದಿಗೆ ಸಿನಿಕತೆಯೂ ಬೆಳೆಯಿತು, ಮತ್ತು ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಕರು ಈ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಈ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ನಗರಗಳ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಬೇಡುತ್ತಾ ಸಿನಿಕತೆಯನ್ನು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಾ ಇದ್ದುದನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಇದು ನಂತರ ೫ನೇ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಕಾಣೆಯಾಯಿತಾರೂ ಇದರ ಅನೇಕ ವಿರಕ್ತತೆ ಮತ್ತು ವಾಗ್ರೂಪಿ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರು ಬಳಸಿಕೊಂಡರು.

ಸಿನಿಕ ಹೆಸರಿನ ಹುಟ್ಟು

ಸಿನಿಕ ಎಂಬ ಶಬ್ದವನ್ನು ಗ್ರೀಕ್ ಶಬ್ದವಾದ κυνικός, kynikos ದಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದ್ದು, ಅಂದರೆ "dog-like" ಮತ್ತು ಅದನ್ನು κύων, kyôn , ಅಂದರೆ "dog" (ಹೆಸರುಪತ್ತುಗೆ: kynos ). ಸಿನಿಕರನ್ನು ನಾಯಿಗಳೆಂದು ಯಾಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆಂದು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗಿದ್ದು ಅದು ಅಥೇನ್ಸ್ನ ಸೈನೋಸಾರ್ಜಸ್ ಜಿಮ್ಯಾಶಿಯಮ್‌ನಲ್ಲಿ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಮೊದಲ ಸಿನಿಕನಾದ ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌ನ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ. ಸೈನೋಸಾರ್ಜಸ್ ಎಂದರೆ ಬಿಳಿ ನಾಯಿ ಗಳ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ ಮೊದಲ ಸಿನಿಕರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕತೆಯನ್ನು ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದೇ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ಎಂಬುದಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತು ಅವರ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕಾಗಿ ಅವರನ್ನು ನಾಯಿ ಗಳೆಂದು ಕರೆದದ್ದು ಎಂಬುದು ಖಚಿತವೆನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಡಯೋಜನೀಸ್‌ನಿಗೆ ನಾಯಿ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು, ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಆತ, "ಇತರೆ ನಾಯಿಗಳು ತಮ್ಮ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಕಡಿಯುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ನಾನು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನೇ, ಆದರೆ ಅವರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ದೃಷ್ಠಿಯಿಂದ ಕಚ್ಚುತ್ತೇನೆ", ಎಂದು ಹೇಳಿದ. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಕರು ಈ ಶಬ್ದವನ್ನೇ ತಮ್ಮ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡರೆಂಬುದನ್ನು ಒಬ್ಬ ನಂತರದ ವಿಶ್ಲೇಷಕ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ:

ಸಿನಿಕರನ್ನು ಆ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಕರೆಯಲು ನಾಲ್ಕು ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಅವರ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಅನಾಸಕ್ತಿ , ಮತ್ತು ಆ ಅನಾಸಕ್ತಿಯನ್ನೇ ಅವರು ಒಂದು ಪಂಥವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಮತ್ತು ಅವರು ನಾಯಿಗಳಂತೆ ತಿನ್ನುವುದನ್ನು, ಕಾಮಿಸುವುದನ್ನೂ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿಯೇ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು, ಬರಿಗಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದುದು, ಮತ್ತು ಟಬ್‌ಗಳಲ್ಲಿ, ರಸ್ತೆ ಕೂಡುವಲ್ಲಿ ಮಲಗಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದುದು. ಎರಡನೆಯ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ನಾಯಿಯೆಂದರೆ ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲ ಪ್ರಾಣಿ, ಮತ್ತು ಅವು ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದಿರುವಿಕೆಯನ್ನೇ ಒಂದು ಪಂಥವಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದರು, ಅದೂ ಸುಶೀಲತೆಯ ಕೆಳಗಲ್ಲ, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಪಂಥವನ್ನಿರಿಸಿ. ಮೂರನೇ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ನಾಯಿ ಎಂದರೆ ಕಾವಲುಗಾರನಂತೆ, ಮತ್ತೆ ಇವರು ತಮ್ಮ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳನ್ನು ಕಾವಲು ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾಲ್ಕನೇ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ನಾಯಿ ತಾರತಮ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುವಂತಹ ಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿದ್ದು ಅದು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರು ಮತ್ತು ಶತೃಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಲ್ಲ ಪ್ರಾಣಿ. ಹಾಗೆಯೇ ಅವರು ತಮ್ಮ ತತ್ವವನ್ನು ಒಪ್ಪಿದವರನ್ನು ಸ್ನೇಹಿತರೆಂದು ಒಪ್ಪಿ ಅವರನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಯಾರು ಅವರನ್ನ ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ ಅವರನ್ನು ನಾಯಿಗಳಂತೆ ಬೊಗಳಿ ಓಡಿಸುವುದು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.

ಸಿದ್ಧಾಂತ

ಹೆಲೆನಿಸ್ಟಿಕ್ ತತ್ವಜ್ಞಾನಗಳಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಖರವಾದುದೆಂದರೆ ಸಿನಿಕತೆ. ಅನಶ್ಚಿತತೆಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ನೋವಿನಿಂದ ಮುಕ್ತವಾಗಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಇದು ನೀಡಿತು. ಯಾವುದೇ ಅಧಿಕೃತ ಸಿನಿಕ ಸಿದ್ಧಾಂತವಿಲ್ಲವಾಗಿದ್ದರೂ, ಸಿನಿಕತೆಯ ಮೂಲ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಸಾರಾಂಶದಲ್ಲಿ ನೀಡಬಹುದಾಗಿದೆ:

1. ಜೀವನದ ಉದ್ದೇಶ ಆನಂದವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಗುರಿ ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ಬದುಕುವುದು.
2. ಸಂತೋಷವು ಸ್ವಯಂತೃಪ್ತತೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದು ಅತ್ಯಂತ ಉನ್ನತವಾದ ಮನಃಸ್ಥಿತಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.
3. ಸದ್ಗುಣದ ಜೀವನ ನಡೆಸುವುದರಿಂದ ಸ್ವಯಂತೃಪ್ತತೆ ಬರುತ್ತದೆ.
4. ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಆಸ್ತಿ, ಕೀರ್ತಿ ಅಥವಾ ಅಧಿಕಾರ ಮುಂತಾದವುಗಳ ಸೆಳೆತದಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ಬದುಕಬೇಕು.
5. ಆಸೆಯೇ ದುಃಖಕ್ಕೆ ಮೂಲವಾದ್ದರಿಂದ ಆಸೆಯನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡಬೇಕು.
6. ಯಾವುದೂ ಸ್ಥಿರವಾದ್ದರಿಂದ ಯಾವುದರ ಮೇಲೂ ನಂಬಿಕೆಯಿಡದೇ ಜಗತ್ತಿನಿಂದ ನಿರ್ಲೀಪ್ತರಾಗಿರಬೇಕು.

ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಸಿನಿಕ ಯಾವುದೇ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾದ ಹಣ, ಕೀರ್ತಿ, ಅಧಿಕಾರ ಅಥವಾ ಗೌರವಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ಬದುಕುವುದಕ್ಕೆ ಕೇವಲ ಕನಿಷ್ಟ ಅಗತ್ಯತೆಗಳು ಸಾಕು, ಮತ್ತು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾದ ಇತರ ಅಗತ್ಯಗಳ ಜಂಜಾಟದಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಮುಕ್ತನಾಗಬಹುದು. ಸಿನಿಕರು ಹರ್ಕ್ಯುಲಸ್‌ನನ್ನು ಆದರ್ಶ ಸಿನಿಕನನ್ನಾಗಿ ಆರಿಸಿಕೊಂಡರು. ಹರ್ಕ್ಯುಲಸ್ "ಸೆರ್ಬೆರಸ್ ಎಂಬ ಹೇಡ್ಸ್‌ನ ನಾಯಿಯನ್ನು ಭೂಗತ ಲೋಕದಿಂದ ತಂದವನಾದ್ದರಿಂದ ಆತ, ನಾಯಿ-ಮನುಷ್ಯನಾದ ಡಯೋಜನೀಸ್‌ನಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತಾನೆ." ಲೂಸಿಯನ್ ಪ್ರಕಾರ, "ಸೆಬ್ರೆರಸ್‌ ಮತ್ತು ಸಿನಿಕ ನಾಯಿಯ ಮೂಲಕ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ."

ಇಂತಹ ಸಿನಿಕ ರೀತಿಯ ಜೀವನವನ್ನು ಮಾಡಲು ನಿರಂತರವಾದ ತರಬೇತಿಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ, ಅದು ಕೇವಲ ಒಬ್ಬ ತನ್ನ ಮಾನಸಿಕ ಅನಿಸಿಕೆ ಮತ್ತು ತೀರ್ಮಾನಗಳ ಕುರಿತಂತೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಆತ ದೈಹಿಕವಾಗಿಯೂ ತರಬೇತಿ ಪಡೆಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ:

[ಡಯೋಜನೀಸ್‌] ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಕಾರ, ಎರಡು ರೀತಿಯ ತರಬೇತಿ ಅಭ್ಯಾಸಗಳಿವೆ: ಅವು ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಅಭ್ಯಾಸಗಳು; ಇದರಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸಿನ ತರಬೇತಿಯು ಆಚರಣೆಗೆ ತರುವಲ್ಲಿ ಬಹಳವಾಗಿ ಸಹಾಯಕವಾಗುತ್ತದೆ, ಹಾಗೂ ಇದು ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಪಾಲಿಸುವಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಸಹಾಯಕವಾಗುತ್ತದೆ; ಆದರೆ ದೈಹಿಕ ತರಬೇತಿಯಿಲ್ಲದೇ ಅದು ಅಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಆರೋಗ್ಯ ಮತ್ತು ಕಸುವು ಒಳ್ಳೆಯದರ ಆಚರಣೆಗೆ ಬಹಳ ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿವೆ, ಮತ್ತು ಇದು ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಎರಡರ ಮೇಲೂ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಇವುಗಳ ಅರ್ಥ ಸಿನಿಕ ಸಮಾಜದಿಂದ ಬೇರೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದಲ್ಲ, ಅದರ ಹೊರತಾಗಿ, ಸಿನಿಕ ಸಮಾಜದ ಕಣ್ಣಿನ ಎದುರಿನಲ್ಲಿಯೇ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಜೀವಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸಮಾಜವು ಆತನ ಅಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾದ ವರ್ತನೆಗಾಗಿ ಆತನ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಅವಮಾನ ಮಾಡಿದಾಗಲೂ ಆತ ನಿರ್ಲೀಪ್ತನಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಸಿನಿಕರು ಕಾಸ್ಮೋಪಾಲಿಟನಿಸಮ್‌ನ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದರು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ: ನೀನು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದಿದ್ದೀ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ, ಡಯೋಜನೀಸ್‌ ಹೇಳಿದ "ನಾನು, ಜಗತ್ತಿನ (kosmopolitês ) ಪ್ರಜೆ."

ಒಬ್ಬ ಆದರ್ಶ ಸಿನಿಕ ಧರ್ಮದೀಕ್ಷೆಗೊಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ; ಮತ್ತು ಕಾವಲುನಾಯಿಯಂತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಜನರು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದಾಗ ಕಂಡುಹಿಡಿಯುವುದು ಅವನ ಕೆಲಸವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಸಿನಿಕನ ಜೀವನವು (ಮತ್ತು ಸಿನಿಕನ ವ್ಯಂಗ್ಯವು) ಪ್ರತಿನಿತ್ಯದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕತೆಯಲ್ಲಿರುವ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಸಿನಿಕತೆ ಕೇವಲ ನೈತಿಕತೆಯ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿದ್ದರೂ, ಸಿನಿಕ ತತ್ವವು ಹೆಲೆನಿಸ್ಟಿಕ್ ಜಗತ್ತಿನ ಮೇಲೆ ಗಂಭೀರವಾದ ಪರಿಣಾಮವನ್ನುಂಟುಮಾಡಿತು, ನಂತರದಲ್ಲಿ ಇದು ಅನಾಸಕ್ತಿವಾದಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಭಾವನ್ನು ಬೀರಿತು. ಕ್ರಿ.ಪೂ.೨ನೇ ಶತಮಾನದ ಅನಾಸಕ್ತ ಅಪೊಲೋಡೋರಸ್ ಬರವಣಿಗೆಯು ಪ್ರಕಾರ "ಸಿನಿಕತೆ ಸದ್ಗುಣಶೀಲತೆಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಸುಲಭದ ಹಾದಿ."

ಸಿನಿಕತೆಯ ಇತಿಹಾಸ

ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌‌ನ ಶಿಷ್ಯವೃಂದ

ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ಮತ್ತು ರೋಮನ್ ಸಿನಿಕರು ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಸಂತೋಷಕ್ಕೆ ಏಕೈಕ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ, ಮತ್ತು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಸದ್ಗುಣವೇ ಸಾಕಷ್ಟಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರಾಚೀನ ಸಿನಿಕರು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೂ ಹೋದರೇ ಹೊರತೂ ಅವರು ತಮ್ಮ ಸದ್ಗುಣವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ, ಹಾಗಾಗಿ, ಸಿನಿಕರು ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು, ಗ್ರೀಕ್ ಶಬ್ದ κύων ದಿಂದ ಬಂದಿದ್ದು (ಅರ್ಥ "ನಾಯಿ" ಎಂದು), ಅವರು ಸಮಾಜವನ್ನು, ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು, ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಮತ್ತು ಹಣವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಇಡಲಾಯಿತು, ಮತ್ತು ಆ ಮೂಲಕ ನಾಯಿಯಂತೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸಲಾಯಿತು. ಅವರು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕತೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದಲು ಬಯಸಿದರು ಮತ್ತು; ಸ್ವಯಂಪೂರ್ಣರಾಗಲು ಬಯಸಿದರು; ಹಾಗೂ ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಾಮರಸ್ಯದಿಂದ ಬದುಕಲು ಬಯಸಿದರು. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲಿನ ಹಣ, ಅಧಿಕಾರ, ಅಥವಾ ಕೀರ್ತಿ ಮುಂತಾದವುಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸದ್ಗುಣದ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಜೀವಿತವನ್ನು ಸಾಗಿಸಲು ಅಗತ್ಯ ಎಂಬ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು.

ಪ್ರಾಚೀನ ಸಿನಿಕರು ಹಳೆಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರು ದುರಾಸೆಯಂತಹ ಸ್ವಭಾವಗಳನ್ನು ದುಃಖಕ್ಕೆ ಮೂಲವೆಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಟೀಕಿಸಿದರು. ಅವರು ಹೀಗೆ ಈ ವಿಷಯಗಳ ಕುರಿತು ಒತ್ತು ನೀಡಿದ್ದನ್ನು ೧೮ನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆ ಮತ್ತು ೧೯ನೇ ಶತಮಾನದ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ, ಸಿನಿಕತೆಯನ್ನು "ಒಂದು ತಿರಸ್ಕಾರದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಅಥವಾ ಋಣಾತ್ಮಕವಾದ ಭಾವವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು, ಅದರಲ್ಲಿಯೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇತರ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಉದ್ದೇಶಗಳ ಹಾಗೂ ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಕುರಿತು ಅನುಮಾನ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವಂತಹುದ್ದಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಯಿತು." ಸಿನಿಕತೆ ಕುರಿತಾದ ಈ ಹೊಸ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು "ಆಸೆಯಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆ ಪಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಸದ್ಗುಣ ಹೊಂದುವುದು ಮತ್ತು ನೈತಿಕ ಮುಕ್ತಿ" ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳುವ ಪ್ರಾಚೀನ ತತ್ವಕ್ಕೆ ವಿರೋಧವಾಗಿದೆ.

ಪ್ರಭಾವಗಳು

ಸಿನಿಕರಿಗಿಂತ ಶತಮಾನಗಳಷ್ಟು ಮೊದಲು ಪೈಥಾಗೋರಸ್‌ನ ಅನುಯಾಯಿಗಳಂತಹ ಅನೇಕ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳು ಸರಳ ಜೀವನವನ್ನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಕ್ರಿ,ಪೂ.೬ನೇ ಶತಮಾನದ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಅನಾಚಾರ್ಸಿಸ್ ಎಂಬ ಒಬ್ಬ ಸೈಥಿಯನ್ ಸನ್ಯಾಸಿಯು ಸರಳ ಜೀವನವನ್ನು ಬೋಧಿಸಿ ಗ್ರೀಕ್ ಪದ್ಧತಿಗಳನ್ನು ಟೀಕಿಸಿದನು, ಮತ್ತು ಅದು ಸಿನಿಕರಲ್ಲಿ ಪ್ರಮಾಣವಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು. ಭಾರತೀಯ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳ, ಗ್ರೀಕರು ಅವರನ್ನು ಜಿಮ್ನಾಸೋಫಿಸ್ಟರೆಂದು ಕರೆದರು, ಕಠಿಣವಾದ ವೈರಾಗ್ಯದ ಕಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕಾನೂನು ಹಾಗೂ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಮೇಲಿನ ಗೌರವರಾಹಿತ್ಯ ಅವರಿಗೆ ಮುಖ್ಯವೆನ್ನಿಸಿತು. ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೫ನೇ ಶತಮಾನದ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ವಿತರ್ಕವಾದಿಗಳು ಗ್ರೀಕ್ ಸಮಾಜದ ಧರ್ಮ, ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ನೀತಿ ಮುಂತಾದ ಅನೇಕ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಆದರೆ, ಸಿನಿಕ ಪರಂಪರೆ ಅತ್ಯಂತ ತಕ್ಷಣದ ಪ್ರಭಾವವೆಂದರೆ ಸಾಕ್ರಟೀಸ್‌ನದು. ಆತ ಸನ್ಯಾಸಿಯಾಗಿರದಿದ್ದರೂ, ಆತ ಸದ್ಗುಣಗಳ ಕುರಿತು ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಮತ್ತು ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ ಕುರಿತು ನಿರಾಸಕ್ತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ. ಸಾಕ್ರಟೀಸ್‌ನ ಚಿಂತನೆಗಳ ಈ ಭಾಗಗಳು, ಇವು ಪ್ಲ್ಯಾಟೋನ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಗವಾಗಿ ಬರದಿದ್ದರೂ, ಸಾಕ್ರಟೀಸ್‌ನ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯನಾದ ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌ ನಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾದವು.

ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌

ಸಿನಿಕತೆಯ ಕಥೆಯು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವುದು ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌ನೊಂದಿಗೆ (c. ೪೪೫–೩೬೫ BCE), ಈತ ಪ್ಲ್ಯಾಟೋ‌ ನ ನಂತರದ ಸಹಪಾಠಿ ಹಾಗೂ ಸಾಕ್ರಟೀಸ್‌ನ ಶಿಷ್ಯ. ಸುಮಾರು ೨೫ ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ಆತನಿಗಿಂತ ಚಿಕ್ಕವನಾಗಿದ್ದ ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌ ಸಾಕ್ರಟೀಸ್‌ನ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ಶಿಷ್ಯಂದಿರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ. ನಂತರದ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಬರಹಗಾರರು ಆತನನ್ನು ಸಿನಿಕತೆಯ ಜನಕ ಎಂದು ಯಾವುದೇ ಅನುಮಾನವಿಲ್ಲದೇ ಕರೆದರಾದರೂ, ಆತನ ತಾತ್ವಿಕ ದೃಷ್ಠಿಕೋನವು ಸರಳ ಸಿನಿಕತೆಯನ್ನು ಮೀರಿದ ಸಂಕೀರ್ಣ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ. ಡಯೋಜನೀಸ್‌ ಲೇರ್ಟೀಯಸ್ ನಿಂದ ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌ ಬರೆದನೆಂದು ಹೇಳಲಾದ ಅನೇಕ ಕೃತಿಗಳು, ಕಾಲಕ್ರಮೇಣ ಅವು ಆತನ ಬದಲಾದ ತಾತ್ವಿಕ ಆಸಕ್ತಿಗಳನ್ನೂ ತೋರಿಸುತ್ತವೆಯಾದರೂ, ಲಾಂಗ್ವೇಜ್, ಡಯಲಾಗ್ ಮತ್ತು ಲಿಟರೇಚರ್ ಕುರಿತ ಬರಹಗಳು ನೈತಿಕತೆ ಅಥವಾ ರಾಜಕೀಯ ಮುಂತಾದವುಗಳ ಕುರಿತ ಬರಹಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಬಹಳಷ್ಟಿವೆ. ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌ ಬಡತನದ ಬದುಕನ್ನು ಬದುಕಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯ:

ನನ್ನ ಹಸಿವು ಇರುವವರೆಗೆ ತಿನ್ನುವಷ್ಟು ನನ್ನ ಬಳಿಯಿದೆ, ಬಾಯಾರಿಕೆ ನೀಗುವವರೆಗೆ ಕುಡಿಯುವಷ್ಟಿದೆ; ಬಟ್ಟೆಯೂ ಇದೆ; ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗಿರುವಾಗ ಕ್ಯಾಲಿಯಾಸ್ಗಿಂತ, ಆತನ ಎಲ್ಲ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡೂ, ನಾನು ಚಳಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಬೆಚ್ಚಗಿದ್ದೇನೆ; ಮತ್ತು ನಾನು ಮನೆಯೊಳಗಿದ್ದಾಗ ನನ್ನ ಖಾಲಿ ಗೋಡೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಟ್ಟೆಗಳೇನು ಬೇಕು ನನಗೆ?

ಸಿನೋಪ್‌ನ ಡಯೋಜನೀಸ್‌

ಸಿನೋಪ್‌ನ ಡಯೋಜನೀಸ್‌ (c. ಕ್ರಿ.ಪೂ. ೪೧೨–೩೨೩) ಸಿನಿಕತೆಯ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಬರುತ್ತಾನೆ. ಸಿನೋಪ್‌ನಲ್ಲಿ ಆತನ ತಂದೆ ಈತನ ಒಂದು ಪದ ಪ್ರಯೋಗದ ಕಾರಣದಿಂದ ತೊಂದರೆಗೊಳಗಾದಾಗ ತನ್ನ ನಗರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅಥೇನ್ಸ್‌ಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. (ಆತ ಬಳಸಿದ "defacing the currency" ಎಂಬ ಬಳಕೆ ನಂತರದಲ್ಲಿ ಡಯೋಜನೀಸ್‌‌ನ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದುದರ ಸೂಚನೆಗಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಚಲಿತವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.) ನಂತರದ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಡಯೋಜನೀಸ್‌ ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌‌ನ ಶಿಷ್ಯನಾದನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದರೇ ಎಂಬುದು ಖಚಿತವಾಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಡಯೋಜನೀಸ್‌ ಆ‍ಯ್‌೦ಟಿಸ್ಥೇನಸ್‌ನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದ ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂಪೂರ್ಣತೆಯ ಜೀವನವನ್ನು ಬಯಸಿ ವಿರಕ್ತ (autarkeia ), ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಿನ (askēsis ), ಮತ್ತು ನಾಚಿಕೆಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ (anaideia ) ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸಿದ ಎಂಬುದು ಸತ್ಯವಾಗಿದೆ. ಆತನ ವಿರಕ್ತತೆಯ (ತೊಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿರುವುದು), ಲಜ್ಜೆರಹಿತ ವರ್ತನೆ (ಹಸಿ ಮಾಂಸವನ್ನು ತಿನ್ನುವುದು), ಮತ್ತು ಆತನ ಕಟುವ್ಯಂಗ್ಯದ ನುಡಿಗಳ ("ಕೆಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ವಿಷಯಾಸಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಆಳು ಮಾಲೀಕನ ಮಾತಿಗೆ ಹೇಗೆ ಓಗೊಡುತ್ತಾನೋ ಹಾಗೆ ಓಗೊಡುತ್ತಾರೆ") ಕುರಿತು ನೂರಾರು ಕತೆಗಳಿವೆ. ಈ ಕಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ನಿಜವೆಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವಾದರೂ ಇವು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಹಾಗೂ ತನ್ನ ತಾತ್ವಿಕತೆಯ ಕುರಿತು ಆತನಿಗಿದ್ದ ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.

ಥೀಬ್ಸ್‌ನ ಕ್ರೇಟಸ್

ಥೀಬ್ಸ್‌ನ ಕ್ರೇಟಸ್ (c. ೩೬೫–c. ೨೮೫ BCE) ಸಿನಿಕ ಇತಿಹಾಸ ಮೂರನೇ ಪ್ರಮುಖ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಈತ ಅಥೇನ್ಸ್‌‌‍ನಲ್ಲಿ ಸಿನಿಕ ಜೀವನವನ್ನು ನಡೆಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ತನ್ನ ದೊಡ್ಡ ಮೊತ್ತದ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿ. ಈತ ಡಯೋಜನೀಸ್‌ನ ಶಿಷ್ಯ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅದು ನಿಶ್ಚಿತವಾಗಿ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ತನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದ ಮರೋನಿಯಾದ ಹಿಪ್ಪಾರ್ಚಿಯಾಳನ್ನ ಆತ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಅಥೇನ್ಸ್‌ನ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಕ್ಷುಕರಂತೆ ಬದುಕುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಕ್ರೇಟಸ್‌ನನ್ನು ಬಹು ಮರ್ಯಾದೆಯಿಂದ ನೋಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಕ್ರೇಟಸ್‌ನ ನಂತರದ ಖ್ಯಾತಿ (ಆತನ ಅಸಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾದ ಜೀವನಶೈಲಿಯ ಹೊರತಾಗಿ) ಆತ ಅನಾಸಕ್ತಿವಾದವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದ ಸಿಟಿಯಮ್‌ನ ಜೆನೊನ ಶಿಕ್ಷಕನಾದ ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಇದೆ. ಅನಾಸಕ್ತಿವಾದದ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಅದು ಸಿನಿಕತೆಯ ನೆರಳನ್ನು ಹೊಂದಿತ್ತು (ರಿಪಬ್ಲಿಕ್‌ ನಲ್ಲಿದ್ದ ಲೈಂಗಿಕ ಸಮಾನತೆಯ ಕುರಿತ ಜೆನೋನ ಸುಧಾರಣಾವಾದಿ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ ಮುಂತಾದವು) ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಕ್ರೇಟಸ್‌ನ ಪ್ರಭಾವವಿತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದೆ.

ಇತರೆ ಸಿನಿಕರು

ನಾಲ್ಕನೇ ಶತಮಾನ ಮತ್ತು ಮೂರನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಇತರೆ ಸಿನಿಕರು ಇದ್ದರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಒನ್‌ಸಿಕ್ರಿಟಸ್‌ ( ಅಲೆಗ್ಸಾಂಡರ್‌ ದಿ ಗ್ರೇಟ್‌ ಜೊತೆ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದವನು) ಮತ್ತು ನೀತಿವ್ಯಂಗ್ಯವಾದಿ ಬೊರಿಸ್ತೇನ್ಸ್‌ನ ಬಿಯಾನ್‌, ಗದಾರಾದ ಮೆನಿಪ್ಪಸ್‌ ಮುಂತಾದವರನ್ನು ಹೆಸರಿಸಬಹುದು. ಅದೇನೆ ಇದ್ದರೂ ಕ್ರಿ.ಪೂ ಮೂರನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ನಿರಾಸಕ್ತವಾದ ಉಚ್ಚ್ರಾಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಸಿನಿಕತೆಯ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಲು ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಮತ್ತು ರೋಮನ್‌ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಕಾಲದವರೆಗೂ ಸಿನಿಕತೆ ಮುಂಚೂಣಿಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ.

ರೋಮನ್ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಕತೆ

ಸಿನೋಪ್‌ನ‌ ಡಯೋಜನೀಸ್‌– ಜೀನ್-ಲಿಯೋನ್ ಜೆರೋಮ್‌ನಿಂದ ವಿವರಿಲ್ಪಟ್ಟದ್ದು.

ಕ್ರಿ.ಪೂ ಎರಡನೇ ಅಥವಾ ಮೊದಲ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಕತೆಯ ಕುರಿತಾದ ಕೆಲವೇ ಕೆಲವು ಉಲ್ಲೇಖಗಳು ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ; ಸಿಸಿರೊ (c. ಕ್ರಿ.ಪೂ ೫೦), ಗ್ರೀಕ್ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದ್ದ ಇವನು, ಸಿನಿಕತೆಯ ಕುರಿತಾಗಿ (ಸಿನಿಕತೆ) ಅತಿ ಕಡಿಮೆ ವಿಚಾರವನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ. ಇವನು ಹೇಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ "ಇದು ದೂರ ಇಡಬೇಕಾದಂತದದ್ದು; ಏಕೆಂದರೆ ಇದು ವಿನಯತೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವಂತದ್ದು. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಇದರ ಪ್ರಕಾರ ಯಾವುದೂ ತಪ್ಪು ಅಲ್ಲ ಸರಿ ಕೂಡ ಅಲ್ಲ." ಅದೇನೆ ಇದ್ದರೂ ಕೂಡ ಮೊದಲನೇ ಶತಮಾನದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಕತೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಉತ್ಸಾಹದೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಪ್ರವೇಶ ಪಡೆಯಿತು. ಮೂರು ಶತಮಾನಗಳ ಹಿಂದೆ ಫಿಲಿಫ್ ಮತ್ತು ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡರ್ ಅವರ ಆಳ್ವಿಕೆಯ ಕಾಲದಿಂದ ಹಲವಾರು ಜನರಲ್ಲಿ ಮನೆಮಾಡಿದ್ದ ಅಧಿಕಾರ ರಹಿತತೆ ಮತ್ತು ನಿರಾಸೆಗಳಿಂದ ರೋಮ್‌ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಉನ್ನತಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜನರಲ್ಲಿ ಮನೆಮಾಡಿದ್ದ ಸ್ವಯಂ-ಪೂರ್ಣತೆ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಸಂತೋಷವು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಚಿಗುರೊಡೆಯಲು ಸಹಾಯಕವಾಗಿ ಸಿನಿಕತೆ ಔನ್ಯತ್ಯವನ್ನು ಕಂಡಿತು. ಸಾಮ್ರ್ಯಾಜ್ಯದ ಎಲ್ಲ ಕಡೆಗಳಲ್ಲೂ ಸಿನಿಕರು ರಸ್ತೆ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಲೋ, ಒಳ್ಳೆಯತನದ ಬಗ್ಗೆ ಭಾಷಣ ಬಿಗಿಯುತ್ತಲೋ ಕಂಡುಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಲ್ಯೂಸಿಯನ್ ಹೇಳುವ ಪ್ರಕಾರ "ಪ್ರತಿಯೊಂದು ನಗರದಲ್ಲಿಯೂ ಶ್ರೀಮಂತರಿಂದ ತುಂಬಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಇವರೆಲ್ಲ ಡೈಯೋಗನ್ಸ್, ಆಂಟಿಸ್ಥೇನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಕ್ರೇಟ್ಸ್‌ರನ್ನು ತಮ್ಮ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರು ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾ ಅವರ ಅಭುಮಾನಿಗಳ ಗುಂಪಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು". ಯೂಲಿಯಸ್ ಅರಿಸ್ಟೈಡ್ಸ್ ಗಮನಿಸಿದಂತೆ "ಹೆಚ್ಚಿನವರೆಲ್ಲರೂ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅಲ್ಪಸ್ವಲ್ಪ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಹೊಂದಿದವರಾಗಿದ್ದು ಇವರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅರ್ಧಂಬರ್ಧ ತಿಳಿದ ಶಿಷ್ಯರ ಬಳಿಯೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರೇ ಹೊರತು ಉನ್ನತ ಜ್ಞಾನ ಹೊಂದಿದವರ ಬಳಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ತಮ್ಮ ಕೆಳಮಟ್ಟದ ಜ್ಞಾನದಿಂದಾಗಿ ಇವರು ಅಸಂಬದ್ಧವಾದ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಕಾಲಕಳೆಯುವಂತವರಾಗಿದ್ದರು" ಮೊದಲನೇ ಶತಮಾನದ ಸಿನಿಕತೆಯ ಗಮನಾರ್ಹ ಪ್ರತಿಪಾದಕನಾಗಿ ಡೆಮೆಟ್ರಿಯಸ್‌ನನ್ನು ಗುರುತಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇವನನ್ನು ಸೆನೆಕಾ "ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ವಿಷಯವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಮಂಡಿಸಲು ಶಕ್ತವಾದಂತಹ ಸಮರ್ಪಕ ಜ್ಞಾನ ಹೊಂದಿದ್ದವನು. ಇದನ್ನು ಆತನೇ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ್ದ. ಅಲ್ಲದೆ ಆತ ತಾನು ನಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದ ತತ್ವಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದವನು." ರೋಮ್ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಕತೆ ಎಂಬುದು ವ್ಯಂಗ್ಯದ ಮೊನೆ ಹಾಗೂ ಚಿಂತಕರಿಗೆ ಆದರ್ಶವಾಗಿ ಕಂಡುಬಂದಿತ್ತು. ಎರಡನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ, ಲ್ಯೂಸಿಯನ್, ಸಿನಿಕ್‌ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ ಪೆರೆಗ್ರಿನಸ್ ಪ್ರೊಟೀಯಸ್ ಮೇಲೆ ಹರಿಹಾಯಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದನು. ಅಲ್ಲದೆ ತನ್ನ ಸಿನಿಕ್ ಗುರುವೇ ಆದ ಡೆಮೊನ್ಯಾಕ್ಸ್‌ನನ್ನು ಮಾತಿನಲ್ಲಿಯೂ ಹೊಗಳಿದ್ದು ಕಂಡುಬಂದಿಲ್ಲ.

ಸ್ಟಾಯಿಸಿಸ್ಮ್‌ನ ಒಂದು ಆದರ್ಶ ರೂಪದಂತೆ ಸಿನಿಕತೆಯು ಕಂಡುಬಂದಿತು. ಇದು ಎಪಿಕ್ಟ್ಯೂಸ್‌ಗೆ ಮುಂಬರುವ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅದರ್ಶವಾದ ಸಿನಿಕ್‌ನ ಪ್ರಶಂಸೆಗೆ ಕಾರಣವಾಯ್ತು. ಎಪಿಕ್ಟ್ಯೂಸ್‌ನ ಪ್ರಕಾರ ಆದರ್ಶ ಸಿನಿಕನಾದವನು "ಒಳ್ಳೆಯದು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಎಂದು ಒದ್ದಾಡುವ ಜನರಿಗೆ ಅವರು ಸುಮ್ಮನೆ ಒದ್ದಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸಿಕೊಡುವ ಸಲುವಾಗಿ ಜ್ಯೂಸ್‌ನಿಂದ ಕಳುಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಒಬ್ಬ ಸಂದೇಶ ವಾಹಕ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿತಿರಬೇಕು." ಆದರೆ ಎಪಿಕ್ಟ್ಯೂಸ್‌ನ ದುರದೃಷ್ಟವೆಂದರೆ ಈ ಸಮಯದ ಹಲವಾರು ಸಿನಿಕರು ಆದರ್ಶ ಸಿನಿಕರಾಗಿ ಬದುಕಲಿಲ್ಲ:"ಈ ಕಾಲದ ಸಿನಿಕರನ್ನು ಬಾಲ ಅಲ್ಲಾಡಿಸುತ್ತ ಆಜ್ಞೆಗಾಗಿ ಕಾದು ಕುಳಿತಿರುವ ನಾಯಿಗಳು. ಹಳೆಕಾಲದ ಸಿನಿಕರ ಆದರ್ಶವನ್ನು ಪಾಲಿಸಲು ಇವರಿಗ ಯಾವುದೇ ಅರ್ಹತೆ ಇಲ್ಲ. ಇವರ ವರ್ತನೆ ಗಾಳಿಗೆ ಗುದ್ದುವ ಕ್ರಿಯೆಯಷ್ಟೇ ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ.

ಎರಡನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ತನ್ನದೇ ಆದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ ಸ್ಟಾಯ್‌ಸಿಸಮ್‌ನಂತೆ ಸಿನಿಕತೆಯು ನಾಲ್ಕನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡಿತು.‌ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಜ್ಯೂಲಿಯನ್‌ (೩೬೧–೩೬೩) ಎಪಿಕ್ಟ್ಯೂಸ್‌ ಅನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಲ್ಲದೆ ಆದರ್ಶ ಸಿನಿಕತೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುತ್ತಿದ್ದು, ನಿಜವಾಗಿ ಸಿನಿಕತೆಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದವರನ್ನು ದೂಷಣೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ.

ಐದನೇ ಶತಮಾನದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಎಮೆಸಾದ ಸಾಲ್ಲ್ಯೂಸ್ಟಿಯಸ್ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಇತಿಹಾಸದ ಪ್ರಕಾರ ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಕೊನೆಯ ಸಿನಿಕನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ನವಪ್ಲೇಟೋವಾದದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾದ ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡ್ರಿಯಾದ ಇಸಿಡೋರ್‌ ಇವನು ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ಸಿನಿಕ ವೈರಾಗ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಳೆದನು.

ಸಿನಿಕತೆ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್‌ ಧರ್ಮ

ಜ್ಯೂಯಿಶ್ ಸಿನಿಕನಾಗಿ ಇತಿಹಾಸದ ಜೀಸಸ್‌

ಕೆಲವು ಇತಿಹಾಸಜ್ಞರು ಗಮನಿಸಿದಂತೆ ಜೀಸಸ್‌ನ ಬೋಧನೆಗೆ ಹಾಗೂ ಸಿನಿಕರ ಬೋಧನೆಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂ ಇದೆ. ಕೆಲವು ವಿದ್ವಾಂಸರು ವಾದಿಸುವ ಪ್ರಕಾರ ಮ್ಯಾಥ್ಯೂ ಮತ್ತು ಲ್ಯೂಕ್‌‍ರ ಸುವಾರ್ಥೆಗೆ ಆಧಾರವಾಗಿರುವ ಕ್ಯೂ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಒಂದು ಆಧಾರದಂತೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಾಗ ಇಲ್ಲಿರುವ ಬೋಧನೆಗೂ ಸಿನಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರ ಬೋಧನೆಗೂ ಹೋಲಿಕೆ ಇರುವುದು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಇತಿಹಾಸದ ಜೀಸಸ್ ಕುರಿತಾದ ಸಂಶೋಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡುವ ವಿದ್ವಾಂಸರಾದ ಬರ್ನ್‌ಟನ್ ಎಲ್.ಮ್ಯಾಕ್ ಮತ್ತು ಜಾನ್ ಡೊಮಿನಿಕ್ ಕ್ರೊಸ್ಸಾನ್ ನೀಡಿದ ಜೀಸಸ್ ಸೆಮಿನಾರ್‌‌ನಲ್ಲಿ ವಾದಿಸಿದ ಪ್ರಕಾರ ಮೊದಲನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿದ್ದ ಗೆಲಿಲಿ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಹೆಲಿನಿಸ್ಟಿಕ್ ಯೋಚನೆಗಳು ಜ್ಯೂಯಿಶ್ ಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ಹೋಲುತ್ತವೆ. ನಜಾರೆತ್‌ನಿಂದ ಕೇವಲ ಒಂದೇ ದಿನದ ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತಲುಪಬಹುದಾದ ಗದಾರಾ ನಗರವು ಸಿನಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲವಾಗಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ. ಮತ್ತು ಮ್ಯಾಕ್ ಜೀಸಸ್‌ನನ್ನು "ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಿನಿಕ-ವ್ಯಕ್ತಿತದ ವ್ಯಕ್ತಿ" ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಕ್ರೊಸ್ಸಾನ್‌ ಹೇಳುವಂತೆ, ಇಸ್ರೇಲ್‌ ಅನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರ ಜ್ಯೂಯಿಶ್‌ ರಾಜ್ಯವಾಗಿ ಮಾಡಲು ಪಣತೊಟ್ಟ ಮೆಸ್ಸಾಯ್‌ಗೆ ಬದಲಾಗಿ ಅಥವಾ ಪಾಪ ಮಾಡಿದವರ ಪರವಾಗಿ ಜೀವವನ್ನು ನೀಡುವ ಜೀಸಸ್ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕ್ರೈಸ್ತನಂತೆ ಬದುಕುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹೆಲೆನಿಸ್ಟಿಕ್ ಜ್ಯೂಯಿಶ್‌ ಪಂಥದ ಸಿನಿಕ ಸನ್ಯಾಸಿಯಂತೆ ಬದುಕಿದ. ಇನ್ನುಳಿದ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಜೀಸಸ್ ಸಿನಿಕತೆಯಿಂದ ಆಳವಾಗಿ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೊಳಗಾಗಿದ್ದ ಎಂಬುದನ್ನು ಹಾಗೂ ಜ್ಯೂಯಿಶ್ ಸಂಸ್ಕ್ರತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯುಳ್ಳ ಸಂಸ್ಕ್ರತಿ ಎಂದುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಸಿನಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಭಾವ

ಸಿನಿಕತೆಯಲ್ಲಿಯ ಹಲವಾರು ವೈರಾಗ್ಯದ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭದ ಹಂತದ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೆ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರು ಸಿನಿಕರು ಬಳಸುವಂತಹದೇ ಪ್ರವಚನ ವಿಧಾನವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡರು. ಕೆಲವು ಸಿನಿಕರು ಅಧಿಕಾರವುಳ್ಳವರ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡಿದ್ದರಿಂದ ಹುತಾತ್ಮರಾಗಬೇಕಾಗಿದ್ದೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ಪೆರೆಗ್ರಿನಸ್ ಪ್ರಾಶಿಯಸ್ ಎಂಬ ಸಿನಿಕ ಪಂಥದವನು, ಮೊದಲು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಆಗಿದ್ದಂತವನು. ನಾಲ್ಕನೇ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿಯ ಅಲೆಕ್ಸಾಂಡ್ರಿಯಾದ ಮ್ಯಾಕ್ಸಿಮ್ ಕೂಡ ಮೊದಲು ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಆಗಿದ್ದವನು. ಇವನ ವೈರಾಗ್ಯದ ಜೀವನ ನೋಡಿ ಇವನನ್ನು ಸಿನಿಕ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯ್ತು. ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಬರಹಗಾರರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಿನಿಕರ ಬಡತನವನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೂ ಸಿನಿಕರ ಲಜ್ಜೆಗೆಟ್ಟತನವನ್ನು ಹೀಗಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆಗಸ್ಟೈನ್ ಹೇಳುವ ಪ್ರಕಾರ "ಇವರು ಮಾನವನ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಸಹಜ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಹಾಳುಗೆಡಹುವಂತವರು. ಅವರ ತಳಬುಡವಿಲ್ಲದ ನಾಚಿಕೆಯಿಲ್ಲದಂತಹ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಅವರನ್ನು ನಾಯಿಗಿಂತ ಕಡೆಯಾಗಿಸಿದೆ". ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿಯ ವೈರಾಗ್ಯದ ಶ್ರೇಣಿಯು ಕೂಡಾ ಸಿನಿಕತೆಗೆ ಹತ್ತಿರವಾದುದಾಗಿದೆ. ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಹಂತದ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಪರ್ಯಟನೆ ಮಾಡುವ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಸನ್ಯಾಸಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ತಿಳಿಯುವುದು. ಇವರ ಹೊರ ನೋಟದ ನಡವಳಿಕೆ ಹಾಗೂ ಅವರ ಕೆಲವು ಆಚರಣೆಗಳು ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಹಂತದ ಸಿನಿಕರಂತೆ ಇತ್ತು.

ಇವನ್ನೂ ಗಮನಿಸಿ

• ವೈರಾಗ್ಯ
• ಸಿನಿಕ ಪತ್ರ
• ಸ್ವ-ನಿಗ್ರಹ
• ಪ್ರಾಚೀನ ಗ್ರೀಕ್ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರ ಪಟ್ಟಿ
• ಸಿನಿಕ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರ ಪಟ್ಟಿ
• ನೈಸರ್ಗಿಕ ನಿಯಮ/ನ್ಯಾಯ
• ಸರಳ ಬದುಕು
• ನಿರಾಸಕ್ತವಾದ

ಉಲ್ಲೇಖಗಳು

• Branham, R. Bracht; Goulet-Cazé, Marie-Odile (2000-08-14), The Cynics: The Cynic Movement in Antiquity and Its Legacy, University of California Press, ISBN 9780520216457, retrieved 22 August 2010

• Dudley, Donald R. (1937), A History of Cynicism from Diogenes to the 6th Century A.D., Cambridge
• Kidd, I. (2005), "Cynicism", in Rée, Jonathan; Urmson, J. (eds.), The Concise Encyclopedia of Western Philosophy, Routledge, ISBN 0415329248
• Long, A. A. (1996), "The Socratic Tradition: Diogenes, Crates, and Hellenistic Ethics", in Bracht Branham, R.; Goulet-Cazé, Marie-Odile (eds.), The Cynics: The Cynic Movement in Antiquity and Its Legacy, University of California Press, ISBN 0520216458
• Navia, Luis (1996), Classical Cynicism: A Critical Study, Greenwood Press, ISBN 0313300151
• Prince, Susan (2005), "Socrates, Antisthenes, and the Cynics", in Ahbel-Rappe, Sara; Kamtekar, Rachana (eds.), A Companion to Socrates, Blackwell Publishing, ISBN 1405108630
• Schofield, Malcolm (1991), The Stoic Idea of the City, Cambridge University Press, ISBN 0226740064

ಹೆಚ್ಚಿನ ಓದಿಗಾಗಿ

ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮೂಲಗಳು

• ಡಯೋಜನೀಸ್‌ ಲೊರಿಷಸ್, ಲಿವ್ಸ್ ಆಂಡ್ ಒಪಿನಿಯನ್ಸ್ ಆಫ್ ಎಮಿನೆಂಟ್‌ ಫಿಲೊಸಫರ್ಸ್‌, ಪುಸ್ತಕ VI: ದಿ ಸಿನಿಕ್ಸ್
• ಡಿಯೋ ಕ್ರೈಸೊಸ್ಟೋಮ್, ಸಿನಿಕ್‌ ಡಿಸ್‍ಕೋರ್ಸಸ್: ಒರೇಶನ್ 6 , ಒರೇಶನ್ 8 , ಒರೇಶನ್ 9 , ಒರೇಶನ್ 10 .
• ಎಪಿಕ್ಟೇಟಸ್, ಡಿಸ್ಕೋರ್ಸಸ್ 3.22, ಆನ್ ಸಿನಿಸಿಸಮ್
• ಸ್ಯೂಡೋ-ಲೂಸಿಯನ್, ದಿ ಸಿನಿಕ್‌‍

ದ್ವಿತೀಯ ಮೂಲಗಳು

• ಆರ್‌.ಬ್ರಾಶ್ಚ್ಟ್‌ ಬ್ರಾನ್‌ಹ್ಯಾಮ್‌, ಮೇರಿ-ಒಡಿಲೆ ಗೌಲೆಟ್‌-ಕೇಜ್, (ಸಂಪಾದಕರು), (೧೯೯೬), ದಿ ಸಿನಿಕ್ಸ್‌: ದಿ ಸಿನಿಕ್ ಮೂವ್‌ಮೆಂಟ್ ಇನ್ ಆಂಟಿಕ್ವಿಟಿ ಆಂಡ್ ಇಟ್ಸ್ ಲೆಗಸಿ . ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿ ಆಫ್ ಕ್ಯಾಲಿಫೋರ್ನಿಯ ಪ್ರೆಸ್‌. ISBN ೦-೫೨೦-೨೧೬೪೫-೮
• ಇಯಾನ್‌ ಕಟ್ಲರ್‌, (೨೦೦೫), ಸಿನಿಕತೆ ಫ್ರಮ್ ಡಯೋಜನೀಸ್ ಟು ಡಿಲ್ಬರ್ಟ್‌‍ . ಮ್ಯಾಕ್‌ಫರ್ಲ್ಯಾಂಡ್‌‍ & ಕಂ. ISBN ೦-೭೮೬೪-೨೦೯೩-೬
• ವಿಲಿಯಮ್ ಡಿ. ಡೆಸ್ಮಂಡ್, (೨೦೦೬), ದಿ ಗ್ರೀಕ್ ಪ್ರೇಸ್ ಆಫ್ ಪಾವರ್ಟಿ: ಒರಿಜಿನ್ಸ್ ಆಫ್ ಏನ್ಷಿಯಂಟ್‌ ಸಿನಿಸಿಸಮ್‌ . ಯುನಿವರ್ಸಿಟಿ ಆಫ್ ನಾಟ್ರಿ ಡಾಮ್ ಪ್ರೆಸ್‌ ISBN ೦-೨೬೮-೦೨೫೮೨-೭
• ವಿಲಿಯಮ್‌ ಡಿ. ಡೆಸ್ಮಂಡ್‌, (೨೦೦೮), ಸಿನಿಕ್ಸ್ . ಏನ್ಷಿಯಂಟ್ ಫಿಲಾಸಫಿಸ್ ಸಿರೀಸ್‌ ಅಕ್ಯೂಮೆನ್‌ ಪಬ್ಲಿಷಿಂಗ್‌ ISBN ೧-೮೪೪೬೫-೧೨೯-೦
• ಎಫ್.ಗೆರಾಲ್ಡ್‌ ಡಾವ್‌ನಿಂಗ್‌‍ (೧೯೯೨), ಸಿನಿಕ್ಸ್‌ ಆಂಡ್‌ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಆರಿಜಿನ್ಸ್‌ . ಟಿ. & ಟಿ. ಕ್ಲಾರ್ಕ್. ISBN ೦-೫೬೭-೦೯೬೧೩-೦
• ಡೊನಾಲ್ದ್‌ ಆರ್‌ ಡಡ್ಲೆ , (೧೯೩೭), ಎ ಹಿಸ್ಟರಿ ಆಫ್ ಸಿನಿಸಿಸಮ್ ಫ್ರಾಮ್ ಡಯೋಜನೀಸ್‌ ಟು ದಿ ೬th ಸೆಂಚೂರಿ ಎ.ಡಿ. ಬ್ರಿಸ್ಟಾಲ್ ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಪೇಪರ್‌ಬ್ಯಾಕ್ಸ್‌. ISBN ೧-೮೫೩೯೯-೫೪೮-೭ ( ಅಂತರಜಾಲ ಸಂಗ್ರಹ ದಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯ)
• ಲೂಯಿಸ್ ಎ. ನೆವಿಯಾ,(೧೯೯೬), ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಸಿನಿಸಿಸಮ್‌: ಎ ಕ್ರಿಟಿಕಲ್ ಸ್ಟಡಿ . ಗ್ರೀನ್‌ವುಡ್ ಮುದ್ರಣಾಲಯ ISBN ೦-೩೧೩-೩೦೦೧೫-೧

ಬಾಹ್ಯ ಕೊಂಡಿಗಳು

• ಟೆಂಪ್ಲೇಟು:Iep
• ಸಿನಿಕ್ಸ್‌‍ , ದಿ ಡಿಕ್ಷನರಿ ಆಫ್ ದಿ ಹಿಸ್ಟರಿ ಆಫ್‌ ಐಡಿಯಾಸ್‌
• ಸಿನಿಸಿಸಮ್ , ಬಿಬಿಸಿ ರೆಡಿಯೊ ೪ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ: ಇನ್‌ ಅವರ್‌ ಟೈಮ್
• ವಾಸ್‌ ಜೀಸಸ್ ಎ ಫಿಲಾಸಫಿಕಲ್ ಸಿನಿಕ್‌ ? Archived 2011-04-14 ವೇಬ್ಯಾಕ್ ಮೆಷಿನ್ ನಲ್ಲಿ., ಬ್ರೂಸ್ ಡಬ್ಲ್ಯೂ ಗ್ರಿಫಿನ್ ಅವರ ಲೇಖನ.
• Cynic School of Philosophy in the 1913 Catholic Encyclopedia..
• Cynics , ಗಿಯಾನಿಸ್‌ ಸ್ಟಾಮಾಟೆಲ್ಲೋಸ್ ಅವರ ಲೇಖನ